ژنو- بنا به اطلاع جامعۂ جهانی بهائی، دوران زندان هفت رهبر بهائيان ايران دو ماه ديگر نيز تمديد شده است.
محاکمۂ اين هفت نفر در روز ۲۴ خرداد به پايان رسيد و تا اين تاريخ برای آنها حکمی صادر نشده است.
ديان علائی، نمايندۂ جامعۂ جهانی بهائی در مقر سازمان ملل متحد در ژنو می‌گويد؛ «اکنون بيش از دو سال است که اين بهائيان بی‌گناه را با حکم‌هایِ پی در پیِ بازداشتِ “موقت”، که مطابق قانون نبايد از دو ماه فراتر برود، در زندان نگه داشته‌اند.»
روز ۲ مرداد ۱۳۸۹، دو روز پس از انقضای آخرين حکم بازداشت دو‌ماهۂ اين هفت نفر، وکلای مدافع، با استناد به قوانين ايران، درخواست رسمی برای آزادی آنها با قيد وثيقه را به دادگاه ارائه دادند.
متعاقب اين درخواست قاضی پرونده به زندانيان اطلاع داده که حکم بازداشت آنها يک بار ديگر به مدت دوماه تمديد شده است.
به گفتۂ خانم علائی وکلای زندانيان به اين اقدام کتباً اعتراض کرده‌اند.
خانم علائی می‌گويد: «هيچ مبنای قانونی برای رد تقاضای آزادی متهمين به قيد ضمانت وجود ندارد.»
اين هفت زندانی عبارتند از خانم فريبا كمال آبادى، آقاى جمال الدين خانجانى، آقاى عفيف نعيمى، آقاى سعيد رضائى، خانم مهوش ثابت، آقاى بهروز توكلى و آقاى وحيد تيزفهم. آنها تمام اتهام‌های وارده از جمله جاسوسی، فعاليت‌های تبليغاتی عليه نظام اسلامی، و “افساد فی‌الارض” را مطلقاً رد کرده‌اند.
اين جمع پيش از دستگيری به امور اوليۀ اجتماعی و معنوی جامعۀ ۳۰۰۰۰۰ نفرۀ بهائيان ايران رسيدگی می‌کردند. آنها از زمان دستگيری در سال ۱۳۸۷ در زندان معروف اوين در بازداشت هستند. شش نفر آنها در ۲۵ ارديبهشت ١٣٨٧ و نفر هفتم دو ماه پيش از ديگران دستگير شده بود.
محاکمۂ آنها در شش جلسۂ کوتاه از روز ۲۲ دی ۱۳۸۸، پس از بيست ماه بازداشت بدون اتهام که در طی آن کمتر از يک ساعت فرصت مشاوره با وکيل را داشتند، آغاز شد.
خانم علائی گفت: «اين که اين افراد- که صرفاً به خاطر اعتقادات‌شان زندانی شده‌اند- اکنون سومين سال بازداشت “موقت” تحت شرايط غير انسانی را می گذرانند، نمايانگر وضعيت رقت‌بار حقوق بشر در ايران است.»
او افزود: «حکومت ايران بايد بداند که اعمال‌اش تحت نظارت دقيق بين‌المللی‌ست و مسئوليت کامل اين بی‌عدالتی هول‌آور را بر عهده دارد. ما يک‌بار ديگر از مقامات ايرانی می‌خواهيم که سريعاً آنها را آزاد کنند.»
Leave a Reply