پس از بازداشت تعدادی از بهائیان در روزهای اخیر، عباس جعفری دولت‌آبادی، دادستان تهران آن‌ها را متهم به شرکت در حوادث روز عاشورا و کشف سلاح از آن‌ها کرده است. دکتر فواد صابران، بهایی روانپزشک و فعال مدنی در پاریس ضمن رد این اتهامات، درباره تعداد بهائیانی که طی روزهای اخیر بازداشت شده‌اند و وضعیت آن‌ها در زندان با «زمانه» سخن گفته است:
به جرم شرکت در تظاهرات عاشورا ۱۳ نفر از بهائیان را بازداشت کرده‌اند. البته ساعت ۱ یا ۲ بعد از نیمه شب، رفته اند مردم را از خواب بیدار کرده‌اند. بعضی از زن و شوهرها را گرفته اند و بچه‌های‌شان را توی خانه تنها گذاشته اند.
از این ۱۳ نفر، ۳ نفر را آزاد کرده‌اند و از آن‌ها تعهدنامه گرفته‌اند که در تظاهراتی که این‌ها اصلاً شرکت نداشته‌اند، دیگر شرکت نکنند! این‌ها هم امضاء کرده‌اند و آمده‌اند بیرون، ولی ۱۰ نفرشان هنوز در زندان هستند.
از گذشته چه تعداد از بهائیان هنوز در زندان هستند؟
تقریباً در این سال‌های گذشته بین ۳۰ الی ۵۰ نفر از بهائیان به‌طور مرتب در زندان‌های جمهوری اسلامی هستند. افراد را می‌گیرند، مدتی نگه می‌دارند. بعضی وقت‌ها محاکمه می‌کنند، بعضی وقت‌ها محاکمه نمی‌کنند و آزاد می‌کنند و بعضی وقت‌ها محاکمه هم نمی‌کنند و در زندان نگه می‌دارند و این وضع همین طور ادامه دارد.
در شهرهایی مثل ساری، سمنان، شیراز، مشهد و تهران مرتب می‌گیرند و آن‌ها ماه‌ها در زندان می‌مانند و خودشان هم نمی‌دانند برای چه آن‌جا هستند.
آقای جعفری دولت‌آبادی، دادستان تهران، بهائیان بازداشت‌شده در روزهای اخیر را متهم کرده‌اند که در حوادث روز عاشورا شرکت داشته و در ارسال تصاویری از این روز به خارج از کشور هم سهم داشته‌اند. هم‌چنین در منزل برخی از آن‌ها سلاح و گلوله جنگی کشف شده است. آیا اساساً بهائیان تشکیلات و یا سازمانی برای فعالیت‌های سیاسی در ایران دارند و در این گونه فعالیت‌ها شرکت می‌کنند؟
بهائیان دنیا در سیاست دخالت نمی‌کنند، ولی بهائیان دنیا در کارهای اجتماعی شرکت می‌کنند. برای ترقی فقرا، برای ترقی آن‌هایی که خواندن و نوشتن بلد نیستند و برای ترقی زنان، این‌ها خدمت و کار می‌کنند. ولی در سیاست و جنگ‌های سیاسی هیچ وقت دخالت نمی‌کنند. و این که می‌گویند در خانه‌‌ی بهائیان سلاح پیدا کرده‌اند، عجیب و غریب است. برای این که حمل سلاح برای بهایی ممنوع است. بهائی نباید اسلحه داشته باشد.
فواد صابران – عکس از گویا
این ممنوعیت حمل سلاح را شما از نظر اعتقادات دینی و مذهبی بهائیان می‌گویید، درست است؟
بله، از نظر اعتقادات بهائیان، ما حق نداریم نه در خشونت دخالت کنیم و نه اسلحه داشته باشیم. یعنی به نوعی می‌توان گفت که ما با گاندی هم‌فکریم. ما در دعوا و خشونت دخالت نمی‌کنیم. وظایف دیگری برای خودمان قائل می شویم و اسلحه هم نداریم. مثلاً در منزل من اسلحه نیست و در منزل هیچ بهایی اسلحه وجود ندارد.
در آمریکا که بسیاری از مردم در منزلشان اسلحه دارند، بهائیان اسلحه ندارند. ممنوع است که بهایی اسلحه داشته باشد. مگر این که در وضعیتی باشد که واقعاً و صد‌درصد خطر مرگ برای خودش و خانواده‌اش وجود داشته باشد. وگرنه بهایی اسلحه ندارد.
فکر می‌کنید هدف دادستان تهران از متهم کردن بهائیان به این جرائم چیست؟
دادستان این حرف‌ها را زده، چون فکر کرده که اگر بگوید بهائیان در خانه‌ی‌شان اسلحه داشته‌اند، می‌تواند از این قضیه استفاده کند. این‌ها تهمت است؛ صد در صد بهانه است. ولی من از این تعجب می‌کنم که این‌ها خیال می‌کنند کسی در دنیا این حرف را قبول خواهد کرد. هیچ آدم فهمیده‌ای در دنیا این را قبول نمی‌کند که بهائیان اسلحه دارند یا توطئه کرده‌اند.
عجیب و غریب این است که در صد و پنجاه سال گذشته، هر وقت اوضاع ایران خراب شده، با تهمت‌های مختلف افتاده‌اند به جان بهائیان. یک موقع می‌گفتند بهائیان دست‌نشانده‌ی تزار هستند. بعدها گفتند نه‌خیر، بهائیان دست‌نشانده‌ی استالین‌اند، برای این که عقاید اجتماعی‌شان به طرفداری از فقراست، به طرفداری از دهقانان یا کارگرهاست و از این حرف‌ها.
می‌گفتند شما طرفدار کمونیست‌ها هستید. بعد شدیم جاسوس انگلیس، بعد شدیم جاسوس اسراییل و حالا هم شده ایم دشمن قرآن! یک موضوع عجیب و غریب این است که بارها وقتی من در پاریس در جلساتی که شرکت می‌کنم، چون کمی عربی بلد هستم و قرآن را می فهمم، از اسلام و قرآن دفاع می کنم، خیلی ها به من می‌گویند که به تو چه که از اسلام دفاع می‌کنی، اسلامی که دارد پدر شما را درمی‌آورد!
ولی ما برای اسلام و قرآن احترام قائلیم و بعضی‌ها که متأسفانه در اثر کارهایی که آخوندها می‌کنند دشمن اسلام شده‌اند، به ما می‌گویند آخر چرا این کار را می‌کنید؟ ولی یکی از پایه‌های دیانت بهایی، قرآن است؛ همان طور که یکی از پایه‌های عقاید دینی ما انجیل و تورات یا نوشته‌های حضرت زرتشت است. آنوقت به ما می‌گویند شما به قرآن بی‌احترامی کرده‌اید!
آیا بهائیانی که اخیراً بازداشت شده‌اند، تماس یا ارتباطی با خانواده‌هایشان داشته‌اند و خبر داده‌اند که کجا هستند؟
وقتی این‌ها را بازداشت می‌کنند، در روزهای اول اجازه می‌دهند که تلفن کنند و بگویند که مثلاً ما در اوین هستیم یا زنده‌ایم و بدانید. ولی خب بعد رابطه را قطع می‌کنند. این بار هم آن‌هایی را که روز اول بازداشت کردند، بعدازظهرش تلفن کرده‌اند و گفته‌اند که ما در زندان اوین هستیم. البته همه را نگذاشته‌اند، ولی دو – سه جا از ایران برایم نامه رسیده که این طور بوده است.
در خارج از ایران برخی نهادهای مدافع حقوق بشر و نهادهایی که از حقوق بهائیان بویژه دفاع می‌کنند فعال هستند. آیا پس از این بازداشت‌ها در این زمینه فعالیت‌هایی در خارج از کشور صورت گرفته یا می‌گیرد؟
اکنون سازمان عفو بین‌الملل، فدراسیون دفاع حقوق بشر فرانسه و دیگر نهادها مرتب دارند اعلامیه می‌دهند برای دفاع از حقوق انسان‌ها. نه این که دفاع از بهائیان بکنند، بلکه دفاع از آزادی عقیده می‌کنند.
برای این که آن‌ها می‌دانند که این تهمت‌ها صحیح نیست، چون بالاخره ما را می‌شناسند. خانم علایی نماینده‌ی جامعه بهایی هستند در ژنو و خانم بنی‌دوگر هم نماینده‌ی جامعه بهایی هستند در نیویورک. این‌ها تا جایی که ممکن است به روزنامه‌نگارها و انجمن‌ها خبر و اطلاعات می‌دهند.
ماه گذشته رسماً و علناً سازمان ملل ایران را برای نقض حقوق بشر محکوم کرد. اما متأسفانه خیلی از کشورهایی که می‌بایست از حقوق بشر دفاع کنند، به دلایل تجاری یا سیاسی این کار را نمی‌کنند [با ایران سخت‌گیری نمی‌کنند].
Leave a Reply