دادگاه تجدیدنظر؛ حامی بهادری، شهروند بهائی به شش سال حبس محکوم شد

منبع: هرانا

خبرگزاری هرانا – حکم شش سال حبس حامی بهادری، شهروند بهائی محبوس در زندان اوین، توسط دادگاه تجدیدنظر استان تهران عینا تایید شد. با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی پنج سال حبس در خصوص وی قابل اجرا خواهد بود.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، روز دوشنبه هشتم مرداد ۱۴۰۲، حکم صادره علیه حامی بهادری، توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران عینا تایید شد.

این شهروند بهائی محبوس در اندرزگاه شش زندان اوین، پیشتر توسط شعبه پانزدهم دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی از بابت اتهام «اجتماع و تبانی» به پنج سال حبس و از بابت اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس محکوم شده بود.

همچنین از بابت مجازات تکمیلی، آقای بهادری به دو سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم و اموال شخصی این شهروند و همسرش از جمله لپ‌تاپ ها، دوربین عکاسی و تجهیزات مربوطه، هارد، مودم اینترنت و طلا ها توقیف شد.

با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی پنج سال حبس در خصوص وی قابل اجرا خواهد بود.

یک منبع نزدیک به خانواده این شهروند به هرانا گفت: «سیستم قضایی جمهوری اسلامی ابتدا سعی داشت اتهامات آقای بهادری را به اعتراضات سراسری سال گذشته مرتبط کند اما در نهایت فعالیت های شخصی وی در جامعه بهایی از مصداق اتهامات وی عنوان شد.»

حامی بهادری شهروند بهائی بیست و شش ساله، در تاریخ سی مهر ماه ۱۴۰۱ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.

در تاریخ چهاردهم اسفند ماه ۱۴۰۱، اولین جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات آقای بهادری، بدون حضور وکیل در شعبه پانزدهم دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی برگزار شد. دومین جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات وی روز شنبه بیستم خرداد امسال برگزار شد.

وی در فروردین امسال با نگارش نامه ای، نسبت به برخوردهای قضائی صورت گرفته و نقض حقوق شهروندی خود که به مثابه اقلیت دینی بودن از وی سلب شده، اعتراض کرد.

این شهروند بهائی حدود سه ماه پس از بازداشت به زندان تهران بزرگ و در فروردین امسال به همراه شماری از زندانیان سیاسی و عقیدتی، بدون اطلاع قبلی از زندان تهران بزرگ به زندان اوین منتقل شد. وی هم اکنون در اندرزگاه شش زندان اوین بسر میبرد.

شهروندان بهائی در ایران از آزادی‌های مرتبط به باورهای دینی محروم هستند، این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.

بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از سیصد هزار نفر بهائی وجود دارد اما قانون اساسی ایران فقط اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی گری را به رسمیت شناخته و بهائیت را به رسمیت نمی‌شناسد. به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.