منبع: www.newsweek.com
برگردان: بهائیان در آئینه مطبوعات
درباره‌ی نویسنده‌ی مقاله: ناکس تیمز یک مقام سابق وزارت امور خارجه‌ی امریکاست که در دولت اوباما و ترامپ به عنوان مشاور ویژه‌ی اقلیت‌های مذهبی خدمت کرده است. او در حال نوشتن کتابی درباره‌ی پایان بخشیدن به آزار و شکنجه است.
در حالی که مذاکرات بین ایران و قدرت‌های جهانی بر سرِ بازنگری توافق هسته‌ای به اوج خود میرسد، جامعه‌ی صلح‌جو و رنج کشیده‌ی بهائیان در ایران دوباره هدف سرکوب قرار گرفته است. در هفته‌های اخیر، موج جدیدی از آزار و اذیت منجر به تخریب خانه‌های بهائیان و زندانی شدن آنها شده است. ولی آیا جامعه‌ی بین‌المللی پاسخی مناسب به این خشونت‌ها خواهد داد؟
آخرین گزارشات واصله از اعمالِ بی‌رحمانه بر علیه بهائیان ایران مربوط به اوایل ماه اوت بوده و حاکی از آن است که ۲۰۰ مأمور دولتی به اهالی روستای بهائی نشینِ روشنکوه (در نزدیکی دریای خزر) یورش بردند. در این حمله، شش خانه به وسیله‌ی بولدوزر و سایر تجهیزات سنگین ویران شده و ۲۰ هکتار از زمین‌های روستاییان به تصرّف نیروهای حکومتی درآمده است.
تشدید شدید آزار و شکنجه‌ی بهائیان در هفته‌های اخیر ناظران بین‌المللی را نگران کرده است. این سرکوب‌ها به‌دنبال دستگیری ده‌ها بهائی از ماه ژوئیه انجام شده است. اعضای جامعه بهائی همواره به دلیل باورهای مذهبی خود تحت نظارتِ مستمر، آزار و اذیت فراوان و تهدید‌های بی‌امان بوده‌اند و اماکنِ کسب و کارشان تعطیل شده است. ظاهراً افزایش آزار و اذیتِ بهائیان به موازات مذاکراتِ وین بر سر توافق هسته‌ای تشدید یافته است، اگرچه این همزمانی لزوماً علتّ اصلیِ این وقایع نیست.
بانی دوگال، نمایندهی جامعه جهانی بهائی در سازمان ملل متحد، اظهار داشته که: «یکصد‌و‌سیزده بهایی در طی ۱۰ روز گذشته مشخصاً در ایران مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند،. از این عده، ۵۲ مورد آن فقط در طی هفته‌ی قبل بوده است. این صدمات به اشکال متفاوت بوده است؛ از دستگیری و اسارت و یورش به محل سکونت و کسب‌وکار گرفته تا محرومیّت از حق تحصیل در مقطع آموزش عالی.»
دوگال در پایان سخنان خود اضافه کرد که: «همه‌ی این شواهد حکایت از روند سرکوبی شدیدی دارد که رو به وخامت می‌رود.»
از زمان تشکیل جمهوری اسلامی، حکومتِ ایران همواره، دیانت بهايی را به‌عنوان «فرقه‌ای انحرافی از اسلام» تلقی نموده و آنگونه با بهائیان رفتار می‌کند. نتیجتاً، در جریان این سرکوبیِ دائمی، پیروان آیین بهائی، شغل خود را از دست داده، از تحصیلات عالی محروم شده، و به دلیل ایمان و باورشان به زندان رفته و حتی اعدام محکوم شده‌اند.
اما وقایع اخیر نشان دهنده‌ی افزایش قابل توجهی در دامنه و شدّت این سرکوب‌هاست. بر اساس گزارش کمیسیون بین‌المللی آزادی مذهبیِ امریکا، حکومت ایران در سال ۲۰۲۲ هشت بهائی را به اتهام «واهیِ» تهدیدِ امنیت ملی و جاسوسی متهم و محکوم کرده است. علاوه بر این، مقامات دولتی، بهائیان را مجبور کرده‌اند که در «جلسات مشاوره» در زندان شرکت نمایند و آنها را برای تغییر مذهب تحت فشار قرار داده‌اند.
دایان علایی، نمایندهی بهائیان در سازمان ملل متحد در ژنو می‌گوید: «هر روز اخبار جدیدی از آزار و اذیت بهائیان در ایران منتشر می‌شود.» به‌نظر او، این اقدامات «به طور واضح نشان می‌دهد که مقامات ایرانی در حال اجرای نقشه‌ای از پیش برنامه‌ریزی شده و گام به گام هستند. مرحله‌ی اول این نقشه، انتشار اکاذیب و نفرت پراکنی شدید بود، سپس نوبت به یورش و دستگیری رسید، و امروز هم قصدِ غصب املاک و اشغال و تخریب خانه‌ها را کرده‌اند.»
در اصل، حقایق موجود هم به تأیید این نظریه کمک می‌کند . روز دوشنبه، چهار کارشناس سازمان ملل متحد، با صدور بیانیه‌ای مشترک نسبت به تشدید آزار و اذیت مذهبی، ابراز نگرانی نمودند. ایشان در بیانیّه‌ی خویش اظهار داشتند که: «ما عمیقاً نگران افزایش تعداد دستگیری‌های خودسرانه، و در تعدادی از موارد، ناپدید شدن اعضای جامعه‌ی بهائی و تخریب اموال و یا مصادره‌‌ی آنها هستیم که ‘همگی علائم سیاست آزار و اذیت سیستماتیک هستند’.»
به دلیل این چالش‌ها، کمیسیون بین‌المللی آزادی اعتقادات مذهبیِ، به انتشار بیانیه‌ای در مورد آزار و اذیت بهائیان پرداخته است. این مجمع که از نمایندگانِ 13 کشور جهان تشکیل شده است، خواستار «بازگرداندن اموال مصادره شده و لغو قوانینی است که به تبعیض و آزار و اذیت بهائیان پرداخته و عامل جداسازی ایشان از سایر افراد جامعه می‌گردد» . در این بیانیه صراحتاً از کشور ایران نام نبرده‌اند، اما به‌طور وضوح، مقصود آزار و شکنجه‌ی پیروان این آئین در ایران بوده است.
علاوه بر آن، این کشورها، منفرداً و به طور دوجانبه، بیانیه‌هایی را درباره‌ی موج جدید سرکوب در ایران صادر کرده‌اند. فرنک شوابه، کمیساریای جمهوری فدرال آلمان در آزادی‌های مذهبی، «اتهامات پوچ دولت ایران» را محکوم و اظهار داشته که: «آنها (بهائیان) باید از حق آزادی باورهای دینی برخوردار باشند. بازداشت شدگانشان باید آزاد شوند و دولت ایران باید وضعیت زندانیان را شفاف‌سازی نماید.»
فیونا بروس، فرستاده‌ی ویژه‌ی نخست وزیر بریتانیا در زمینه‌ی آزادی‌های اعتقادی و مذهبی ،اقدامات دولت ایران را محکوم نموده و گفت که: «این نوع رفتار مقابله‌آمیز در شأن این عصر و زمان نیست و در سال ۲۰۲۲ میلادی جایی برای آن وجود ندارد ». همچنین، لرد احمد از ویمبلدون، وزیر امور خارجه، منافعِ مشترک و توسعه‌ی حقوق بشر، اظهار داشت: «ما شدیداً به بازداشت روزافزون اعضای جامعه‌ی بهائی در ایران معترض بوده و گزارش‌های رسیده حاکی از تعطیلی اجباری اماکن کسب و کار بهائیان و تصرف زمین‌های آنها را شدیداً محکوم می‌کنیم.»
بعلاوه، رشاد حسین، سفیر آزادی مذهبی ایالات متحده، از ایران خواست تا «فوراً به کارزار فزاینده‌ی یورش، دستگیری و حبس ناعادلانه‌ی بهائیان پایان دهد.»
بهائیان در مواجهه با این آزار و اذیت تنها نیستند. مقامات دولتی، به طور منظم مسیحیان انجیلی را به دلیل تبلیغ مذهبی یا برگزاری مراسم نیایش «غیرقانونی» هدف یورش قرار می‌دهند. به گزارش کمیسیون بین‌المللی آزادی اعتقادات مذهبیِ در امریکا، اصلاحات جدید قانون جزایی منجر به محکومیت سه مسیحی به پنج سال زندان در ماه ژوئن شد. کشیش یوسف ندرخانی به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی»، صهیونیسم و تبلیغ همچنان در زندان بسر می‌برد. مسلمانان سنی و دیگر اقلیت‌های مذهبی نیز با آزار و اذیت و سرکوب مواجه هستند. سختگیری‌های وارده بر زنان و فعالان حقوق همجنس‌گرایان و دگرباش‌ها نیز به همان اندازه سنگین است.
پُر واضح است که دولت ایران بلادرنگ به خصومت خود با بهائیان و دیگر اقلیت های مذهبی پایان نخواهد داد. بنابراین، انتشار این بیانیه‌ها، گرچه ضروری است، اما کافی نمی‌باشد. اگر بخواهیم که پیام مان به گوش حکومت ایران برسد، باید این دغدغه و سایر مسائل حقوق بشری را به موضوعات گسترده‌تری مرتبط سازیم. مذاکرات هسته‌ای اگرچه ایده‌آل به نظر میرسد، اما ادامه‌ی این مذاکرات باید منوط به رسمیت شناختن سایر موارد تجاری و بازرگانی باشد. مثلاً، تحریم‌های اقتصادی به توسط دولت امریکا و متحدان آن بر علیه مقامات ایرانی که بر این آزار و اذیت نظارت دارند، اعمال گردد تا بتواند انگیزه‌ای برای جلوگیری از سوء استفاده بیشتر آنان گردد. همچنین فراهم آوردن امکانات و تسهیلات پناهندگی برای بهائیان و سایر اقلیت‌های مذهبی می‌تواند دریچه‌ای به سوی آزادی بگشاید.
خطراتی که بهائیان ایران را تهدید می‌کند، اکنون به حدّ اعلای خود رسیده است. همان‌طور که بانی دوگال می‌گوید، «بهائیان در ایران متحمل بدترین حملات هماهنگ شده‌ای هستند که در طی این سال‌ها به چشم خود دیده‌ایم.” او افزود که تعداد حوادث “ساعت به ساعت در حال افزایش است.» سوال این است که آیا جامعه‌ی جهانی قادر است حکومت ایران را متقاعد سازد که رفتار خود را تغییر دهد؟
Leave a Reply