٨ شهریور ١٣٨٩ –٣٠ اوت ٢٠١٠
ژنو -یک گروه متخصّصان سازمان ملل از سرکوب مستمر اقلیت‌های قومی و دینی در ایران، از جمله پیروان آئین بهائی، ابراز نگرانی کرده است.
در جمع‌بندی که روز جمعه منتشر شد، کمیتۀ رفع تبعیض نژادی این مسئله را که چرا حضور اقلیت‌های ایرانی –مثل عرب‌ها، آذری‌ها، بلوچ‌ها، کردها و بهائیان- در زندگی اجتماعی کشور چنین کمرنگ است، زیر سؤال برد.
جامعۀ جهانی بهائی از اين که کمیتۂ مزبور آزار بهائیان در ایران را يکی از موارد تبعیض نژادی، قومی یا دینی شناخته، استقبال کرده است.
دیان علائی، نمایندۀ جامعۂ جهانی بهائی در سازمان ملل در ژنو، گفت: «اهميت این یافته در اين است که نظر هیئتی از متخصصان بین‌المللی در مورد تبعیض را نشان می‌دهد که بسیاری از آنها اهل کشورهای دوستِ ایران هستند.»خانم علائی گفت: «به این ترتیب انتقاد آنها از ایران، حتی به زبان نرم شدۂ دیپلماتیک، نشان‌دهندۂ اين است که جامعۀ جهانی آزار مستمر بهائیان، بزرگترین اقلیت دینی غیرمسلمان ایران، و نيز نقض حقوق بشر هیچ یک از شهروندان این کشور را نادیده نخواهد گرفت.»
نگرانی کمیته
کمیتۀ رفع تبعیض نژادی در جمع‌بندی از وضعيت بهائیان و دیگر گروههای اقلیت، از حکومت ایران خواست «مطالعه‌ای روی اعضای همۀ اين گروههای اجتماعی انجام دهد تا بتواند نیازهای ویژۀ آنها را بشناسد و دستورالعمل‌ها، برنامه‌ها و سیاست‌های جمعی مؤثّری را به منظور مبارزه با تبعیض نژادی و مشکلات مربوط به همۀ زمینه‌های زندگی اجتماعی این گروه‌ها طرّاحی کند.»
این توصیه‌ها به دنبال مذاکراتی در روزهای ۱۳ و ۱۴ مرداد با هيأت نمايندگی ايران، که برای دفاع از سابقۀ حقوق بشری کشور مقابل کمیته حاضر شده بودند، تنظيم شد.
اعضای کمیته، از جمله چندین عضو از کشورهایی مثل برزیل، هند و ترکیه، که با ایران روابط دوستانه دارند، به اقدامات ایران برای اجرای مفاد میثاق بین‌المللی حذف تمام اشکال تبعیض نژادی، که این کمیته بر آن نظارت دارد، کاملاً با ترديد نگاه می‌کردند.
گزارشهای گروههای حقوق بشری
گزارشهای دیگری که گروههای حقوق بشری ارائه کردند، انتقادآميزتر بود و به این که بهائیان از سال ١٣٨٤ (٢٠٠٥) با افزایش دستگیری‌ها و بازداشت‌های خودسرانه، تخریب دارایی‌ها و محرومیت از حق تحصیل، اشتغال و مشارکت اجتماعی روبرو شده‌اند، اشاره داشت.
فدراسیون بین‌المللی حقوق بشر، مجمع ایرانی برای دفاع از حقوق بشر، و نیز کانون مدافعان حقوق بشر در گزارشی مشترک گفتند: «از زمستان ١٣۸۸ (آغاز سال ٢٠١٠)، بهائیان بسیاری به زندان محکوم شده‌اند.»
عفو بین‌الملل اشاره کرد «مقالات و دیگر مطالب توهین‌آمیز» به تکرار در رسانه‌های دولتی منتشر می‌شود. «اين گونه اعمال به طور اخص در برخورد با جامعۂ بهائی بارز است.»
این نخستين بار نیست که کمیته به رفتار ایران با بهائیان اعتراض کرده است. پيش‌تر نيز در جمع‌بندی نهایی مشابهی که در سال ۱٣۸٢ (٢٠٠٣) منتشر شد، با نگرانی به «تبعیض گزارش شده علیه اقلیت‌های معینی از جمله بهائیان که از برخی حقوق محروم هستند»، اشاره کرده بود؛ تبعیضی که «به نظر می‌رسد از دو جهت قومی و دینی» اعمال می‌شود.
کمیته در سال ۱٣۸٢ (٢٠٠٣) توصيه کرد ایران «اطمینان دهد که همۀ افراد از حق آزادی اندیشه، وجدان و دین ، بدون هر گونه تبعیض بر پایۀ نژاد، رنگ، اصل و نسب، ملیت یا قومیت، برخوردارند؛» و نیز اجازه دهد «دانشجویان با پیشینه‌های مختلف بدون این که مجبور شوند دین خود را اظهار کنند، در دانشگاه‌ها ثبت نام کنند.»
خانم علائی اشاره کرد که اگرچه نگرانی اصلی کمیته تبعیض نژادی است، اما دامنۂ وظائف اش در تعريف سازمان ملل گسترده‌است و همۀ اشکال تبعیض از جمله تبعیض دینی را در بر می‌گیرد.
دایان علائی گفت: «پیروان آئین بهائی از پیشینه‌های قومی مختلف هستند، اما این که این کمیته موضوع تبعیض شدید دینی علیه جامعۀ بهائی ایران را به عنوان بخشی از مسئوليت خودش تشخيص داده، از زاویه‌ای دیگر نشان‌دهندۂ آن است که ستم بر بهائیان و اقلیت‌های دیگر در ایران امروز چه اندازه عمیق است.»
او افزود: «سؤال‌های اساسی که در جلسۀ گفتگو با ایران مطرح شد ترديد جامعۀ بین‌الملل نسبت به توجيه‌های ایران از عملکرد خودش در زمينۂ نقض حقوق بشر را، که کلاً غيرقابل دفاع است، به خوبی نشان داد.»
Leave a Reply