منبع: bic.org
بروکسل—۱۱ بهمن ۱۴۰۳—۱۲۵ نمایندۀ پارلمان اروپا و پارلمان‌های کشورهای مختلف سراسر اروپا در حمایت از بیانیۀ تاثیرگذار گزارشگران ویژۀ سازمان ملل متحد و کارشناسان کارگروه‌های این سازمان به هم پیوسته‌اند. این بیانیه‌ها تشدید آزار و سرکوب زنان بهائی در ایران را محکوم می‌کند.
بیانیۀ مطبوعاتی سازمان ملل متحد که در چهارم دی‌ماه ۱۴۰۳ منتشر شد، در مورد تشدید آزار زنان بهائی توسط جمهوری اسلامی ایران هشدار می‌دهد. زنان بهائی به عنوان اعضای بزرگترین اقلیت دینی غیرمسلمان کشور، با تبعیض مضاعف، هم به عنوان زن و هم به عنوان پیروان آیین بهائی، مواجه هستند.
گروهی متشکل از ۱۸ کارشناس حقوق بشر سازمان ملل متحد، نگرانی عمیق خود را نسبت به افزایش آشکار آزار و سرکوب سیستماتیک زنان بهائی در ایران ابراز کردند.
این کارشناسان گفتند: «افزایش چشمگیر سرکوب‌ها علیه زنان بهائی در بستر گسترده‌تر هدف قرار دادن زنان در ایران و چالش‌های مربوط به برابری جنسیتی، نمایانگر بحرانی نگران‌کننده است.»
این کارشناسان در تاریخ ١٠ مرداد ۱۴۰۳، نامۀ مشترکی را به جمهوری اسلامی ایران ارسال کردند. آن‌ها در این نامه نسبت به افزایش موارد اخیر حملات به زنان بهائی اظهار نگرانی کرده بودند و با اشاره به ماهیت تقاطعی تبعیض‌های وارده بر این زنان، خواهان توقف فوری دستگیری‌ها، آزار و اذیت‌ها و احکام ناعادلانۀ زندان شدند.
نمایندگان پارلمان اروپا با ابراز نگرانی عمیق نسبت به یافته‌های مطرح‌شده در نامۀ مشترک کارشناسان سازمان ملل متحد اظهار داشتند:
«ما هم‌صدا با بیانیۀ گزارشگران و کارشناسان سازمان ملل متحد “نسبت به آنچه به نظر می‌رسد افزایش هدف قرار دادن سیستماتیک زنان ایرانی پیرو آیین بهائی در سراسر کشور است” ابراز نگرانی جدی می‌کنیم.»
بیانیۀ مشترک نمایندگان پارلمان اروپا بر اهمیت حیاتی رسیدگی به وضعیت زنان بهائی در ایران تأکید می‌کند.
نمایندگان پارلمان اروپا اظهار داشتند: «درد و رنج‌های زنان بهائی در ایران نیازمند توجه و اقدام فوری جامعۀ بین‌المللی است. ما با جدیت از مقامات حکومت ایران می‌خواهیم به آزار و سرکوب زنان بهائی پایان دهند و حقوق بشر آن‌ها را تضمین کنند.»
پارلمان اروپا در آذر ۱۴۰۳ با اکثریت قاطع، «قطعنامه‌ای فوری» را تصویب کرد که «آزار و سرکوب اقلیت‌های قومی و مذهبی» توسط حکومت ایران را «شدیداً محکوم» و در مورد جامعۀ بهائی ایران به شکل خاص ابراز نگرانی می‌کند. در اقدامی مشابه، بیش از ۵۰ نمایندۀ پارلمان اروپا بیانیۀ دیگری را در مرداد ۱۴۰۳ منتشر کرده بودند.
اقدامات اخیر نمایندگان پارلمان اروپا نشان‌دهندۀ موج فزایندۀ جهانی برای پاسخگو کردن حکومت ایران در قبال نقض حقوق بشر علیه بهائیان، زنان و تمامی گروه‌ها و اقلیت‌های آسیب‌پذیر کشور است.
کارشناسان سازمان ملل متحد خاطرنشان ساختند که زنان بهائی به هدف اصلی آزار و سرکوب حکومتی تبدیل شده‌اند و با بازداشت‌های خودسرانه، ناپدیدشدن قهری، هجوم به منازل و اِعمال محدودیت‌های مستمر بر آزادی‌های اساسی خود مواجه هستند. این کارشناسان نسبت به تشدید و گسترش این حملات ابراز نگرانی نمودند و اظهار داشتند که زنان بهائی هم به عنوان بهائی و هم به عنوان زن مورد آزار و سرکوب قرار می‌گیرند.
از زمان آغاز اعتراضات سراسری پس از مرگ دردناک مهسا (ژینا) امینی در اواسط سال ۱۴۰۱، آزار و سرکوب زنان بهائی در ایران به طور قابل‌توجهی افزایش یافته است. دو سوم از تمام بهائیانی که در حال حاضر در ایران هدف حملات قرار می‌گیرند زن هستند. این زنان با نقض فاحش حقوق بشر مواجه هستند از جمله:
- دستگیری‌ها و بازداشت‌های خودسرانه، اغلب بدون طی روند قانونی
- ناپدید شدن قهری و جدایی خانواده‌ها
- محدودیت‌های شدید در آزادی تردد
- یورش به منازل و مصادرۀ اموال
- محرومیت از دسترسی به آموزش در تمامی سطوح
این موج آزار و سرکوب، بازتابی از الگوی دیرینۀ تبعیض و خشونت علیه جامعۀ بهائی در ایران است که با سرکوب گسترده‌تر حقوق زنان توسط حکومت ایران تشدید شده است.
راشل بیانی، نمایندۀ جامعۀ جهانی بهائی در نهادهای اروپایی در بروکسل، گفت: «ما قدردان حمایت این تعداد از نمایندگان برجستۀ اروپایی، چه در پارلمان اروپا و چه در هیئت‌های ملی هستیم. همبستگی و حمایت این نمایندگان پارلمان اروپا و پارلمان کشورهای اروپایی، پس از اقدامی مشابه تنها شش ماه پیش، نشان می‌دهد که با تشدید سرکوب بهائیان ایران و زنان بهائی نگرانی‌ها برای این افراد بی‌گناه در حال افزایش است.»
یافته‌های اخیر «کمیتۀ حقیقت‌یاب سازمان ملل در مورد ایران» و گزارش «چکمه روی گردنم» از سازمان «دیده‌بان حقوق بشر» بر ماهیت سیستماتیک این آزار و اذیت‌ها تأکید می‌کند. «دیده‌بان حقوق بشر» رفتار حکومت ایران با بهائیان را مصداق جنایت علیه بشریت در زمینۀ سرکوب دینی طبقه‌بندی کرده است. این گزارش‌ها استفادۀ حکومت ایران را از قوانین، سیاست‌ها و رویه‌های تبعیض‌آمیز برای به حاشیه راندن و سرکوب جامعۀ بهائی مستند می‌کنند و بر نیاز فوری به مداخلۀ بین‌المللی تأکید دارند.
جامعۀ جهانی بهائی مکرراً خواستار اقدام هماهنگ بین‌المللی برای حفاظت از حقوق اساسی بهائیان در ایران و وارد کردن فشار بر حکومت ایران برای توقف آزار و سرکوب سیستماتیک جامعۀ بهائی شده است. آزار و سرکوب زنان بهائی نه تنها نقض حقوق فردی، بلکه حملۀ گسترده‌تری به آزادی مذهبی و برابری جنسیتی در ایران است.
بیانیۀ نمایندگان پارلمان اروپا پیام روشنی از همبستگی با جامعۀ بهائی در ایران می‌فرستد و بار دیگر خواستار عدالت، پاسخگویی و پایان سرکوب حکومتی می‌شود.
خانم بیانی گفت: «مقامات جمهوری اسلامی باید توجه داشته باشند که مقامات و نمایندگان پارلمان در سراسر اروپا از حقوق بهائیان و همۀ اقلیت‌ها در ایران دفاع می‌کنند. تنها راه پیش رو، پایان دادن به آزار و سرکوب بهائیان در ایران و احترام به حقوق همۀ ایرانیان از هر پیشینه‌ای است.»
Leave a Reply