ترجمه نامه رکسانا صابری در خصوص لزوم توجه به وضعیت گروه “یاران” در ایران

نسخه پی دی اف

به نقل از تارنمای خبر نورد

جولای 2009
آقای لئونارد لئو
ریاست محترم
کمیته ایالات متحده در مورد آزادی دینی بین المللی :

تقاضا دارم کمیته شما، کاخ سفید و وزارت امور خارجه آمریکا اقدامات بیشتری را جهت مطرح نمودن موضوع هفت بهایی که قرار است در روز شنبه در ایران محاکمه شوند، به عمل آورده و آزادی هر چه سریعتر آنان را خواستار شوند.
علاوه بر صدها ایرانی که در جریان درگیری های پس از انتخابات ایران دستگیر شدند، بسیاری دیگر نیز به عنوان” زندانیان امنیتی” ،مدتها قبل از انتخابات جون بازداشت شده و هنوز در زندان به سر می برند.
تعدادی از آنان ” زندانیان عقیدتی ” هستند که به ناحق و تنها به دلیل داشتن اعتقادات صلح جویانه، آزادی بیان، آزادی های مدنی یا باورهای مذهبی ، محبوسند.
ایرانیان و نیروهایی که آنان را بازداشت کرده اند، باید بدانند که حقوق بشر ایران،از مسائل نگران کننده بین المللی است.
دو نفر از” زندانیان عقیدتی” که من در زندان اوین تهران با آنها آشنا شدم، مهوش ثابت و فریبا کمال آبادی هستند. زنانی که به همراه 5 تن از همکاران مرد خود ، مدیران جامعه بهایی، بزرگترین اقلیت دینی در ایران هستند.
در این سالها، بهاییان ایران به خاطر عقیده خود، با تبعیض و آزار و اذیت مواجه شده اند. دیانتی که ایده های مترقی در مورد تساوی حقوق زن و مرد، وحدت ادیان و وحدت نوع بشر را ترویج می دهد. همچنین این افراد به عنوان افراد مرتدی که به اسلام پشت کرده اند، مطرح شده اند. بسیاری از پیروان این آیین مورد حملات پی در پی قرار گرفته، زندانی شده و حتی به علت اعتقاد خود اعدام شده اند.
مهوش ، فریبا و 5 همکار وی در بهار 2008( 25 اردیبهشت1387) دستگیر شدند. مهوش برای 6 ماه و فریبا 4 ماه در سلول انفرادی نگاه داشته شدند. هر هفت نفر بدون هیچگونه دسترسی به وکلای خود در بازداشت بود ه اند( یکی از این وکلا عبدالفتاح سلطانی ست که به تازگی زندانی شده است).
انتظار می رود این افراد در 11 جولای محاکمه شوند. جامعه بین المللی بهایی خواستار آزادی هر چه سریعتر آنان و یا لااقل محاکمه ای منصفانه وعلنی برای آنان شده است.
طبق گزارشات، این 7 بهایی با اتهاماتی از قبیل “جاسوسی برای اسرائیل” و” مفسد فی الارض ” مواجه شده اند که هر دوی این اتهامات می تواند به مجازات اعدام منجر گردد.
در گذشته ایام نیز اتهامات مبهمی از این قبیل اتهامات به حکومت ایران اجازه داد که با عنوان” حفظ امنیت ملی” دامنه وسیعی از فعالیتهای صلح طلبانه را به طور مستبدانه مجازات کنند. این رفتار که نقض آشکار حقوق بشر بین المللی می باشد، شامل تهران نیز می شود.
این 7 بهایی به همراه لااقل 20 بهایی دیگر که در ایران زندانی هستند، تهدیدی برای امنیت ملی به حساب نمی آیند بلکه تنها به دلیل اعتقادات و فعالیتهای صلح طلبانه شان در زندان به سر می برند.

آنان حاضر به تعامل با رژیم جمهوری اسلامی مخالفتی بوده اند اما در برابر فشارهایی که به منظور ترک عقایدشان بر آنها تحمیل شد، تسلیم نگشته اند با علم به اینکه تصمیماتشان می تواند دلالتهای ضمنی گسترده ای بر 350000 بهایی ساکن ایران و همچنین سایر اقلیتهای مذهبی داشته باشد.
مهوش، فریبا و 5 همکار مرد آنها در شعبه 28 دادگاه انقلاب تهران محاکمه خواهند شد. این شعبه همان محلی ست که مرا با اتهام جعلی جاسوسی متهم داشته و به 8 سال حبس محکوم نمود.
من بسیار خوشحالم که موضوع اتهامم توجهات فزاینده بین المللی را جلب نمود و منجر به آزادیم گردید.
موضوع بهاییان نیز باید مورد توجه قرار گیرد. دولت ایالات متحده و جامعه بین المللی می توانند تلاشهایشان را به اشد قوا برای مطرح کردن این موضوع بیفزایند و حکومت ایران را برای رد اتهامات علیه بهاییان تحت فشار قرار داده و هر چه زودتر ایشان را آزاد نمایند.
از توجه فوری شما برای رسیدگی به این مسئله در جایی که زندگی تعداد بیشماری از مردم بی گناه می تواند در معرض خطر قرار گیرد، متشکرم.