دوشنبه، ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۰جمعیت مبارزه با تبعیض تحصیلی – نامه ای که در ادامه می آید، نامه ی ماریا حر، مادر وصال و سارا محبوبی،
شهروندان بهایی بازداشت شده در شهر ساری است که مصادف با روز مادر منتشر می شود
وصال محبوبی، دانشجوی محروم از تحصیل بهایی روز دوشنبه ۵ اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۰ در شهر ساری بازداشت شد. این در حالی است که سه شنبه ۶ اردیبهشت ماه، خانم سارا محبوبی با وثیقه ۱۰ میلیونی از زندان اطلاعات ساری آزاد شد
لازم به توضیح است که سارا محبوبی، خواهر آقای محبوبی در تاریخ ۲۰ فروردین ماه سال ۱۳۹۰ برای دومین بار در یک سال گذشته بازداشت شده بود
متن نامه
من یک مادر بهایی ایرانی هستم. دختر من، چند روزی است که دومین دوره بازداشت خود در طی یک سال را پشت سر گذاشته. دوره اول ۲۴ روز و دوره دوم ۱۷ روز در سلول انفرادی. سلولی که فاقد هر وسیله برای نوشتن و هر چیز برای خواندن است. فاقد هرچیز که مظهر زندگی است و تحقیری است بر زنده بودن انسان
قبل از اینکه دخترم به خانه برگردد، پسرم نیز احضار و بازداشت و او نیز به سلول انفرادی منتقل شد. ما ماندیم و خانه ای خالی و اندوهی عمیق از رنجی که فرزندانمان می برند. و نگرانی شدید از آسیبی که به روح و روان آنها می رسد
دختر ۲۰ ساله من چند ماه بعد از بازداشت اول به دادگاه رفت و برای اتهامات بی شماری که واقعا نمی دانم در باره آنها چه بگویم (البته برای همه بهائیان به طور کلی اتهام تبلیغ علیه نظام هست)، به ۱۰ ماه حبس تعزیری و هفتصد هزار تومان جریمه نقدی محکوم شد. این حکم روی یک کاغذ ساده بدون علامت قوه قضائیه و بدون مهر و امضاء قاضی بدست ما رسید
تحصیل علم و دانش از بالاترین حقوق انسان و خصوصا جوان بوده و ارزشی همچون نفس کشیدن دارد. فرزندان من و سایر جوانان بهایی در ایران از حق تحصیل و ورود به دانشگاه محروم هستند و تعداد انگشت شماری هم که در سالهای اخیر موفق به ورود به دانشگاه شده اند، بعد از مدت کوتاهی اخراج می شوند. همانطور که سهم دخترم از دانشگاه فقط دو هفته بود
بر اساس بیانات حضرت علی علیه السلام، قانون اساسی کشور ایران، نظرات بسیاری از آیات عظام و نظر کثیری از هموطنان عزیز، بهائیان، همنوع و ایرانی هستند و باید از حقوق شهروندی برخوردار باشند. حال آنکه همیشه مورد ظلم و بی مهری قرار گرفته اند. ای بزرگان و متولیان امور کشور ایران، خداوند شما را مصدر اجرای عدالت قرار داده. به چشم خود ببینید و به گوش خود بشنوید تا دریابید که بهائیان در چه شرایطی به سر می برند و چه بر آنها می گذرد
دست اندازی به حریم فکر انسان مورد رضای خدا نیست. خداوند، قضاوت بر افکار انسان را برای خود، و در عالم بعد و بر اساس رحمت و بخشش قرار داده. اگر بنا باشد در این دنیا، انسان برای فکر و اندیشه اش مجازات شود یا تحمل محرومیت نماید، همه ما بلا استثناء، مستحق مجازات و محرومیت خواهیم بود
من خواهان آزادی پسرم هستم، و خواهان آزادی هرکسی که برای اندیشه و عقیده اش در زندان است. آزادی فکر و اندیشه و دین و عقیده از حقوق ذاتی انسان است. اگر وجود نداشته باشد، آزادی از زندان بی فایده است. بارها می تواند دستگیری و زندان تکرار شود. همانطور که برای دخترم اتفاق افتاد
جوان، هدیه و امانت خداوند است. ناب و خالص است. شوق زندگی را از او نگیریم و آنطور به او حرمت گزاریم که بتواند با بهترین توانایی ها و استعدادهای خود، مسئولیت آینده ایران و جهان را به عهده گیرد
از خدا می خواهم که در تامین آزادی اندیشه، به مسئولین دلسوز این سرزمین یاری رساند و ملت شریف ایران را از این نعمت عظیم برخوردار گرداند. برای فرزندان عزیزم و همه کسانی که طالب صلح و دوستی و صداقتند، آرزوی سربلندی دارم
ماریا حُر
منبع : جمعیت مبارزه با تبعیض تحصیلی
Leave a Reply