نامه ای به سردبیر روزنامه ی همشهری در جواب به خبر”همه ی کنکوری ها دانشجو می شوند

, , 1 Comment

 



 
پنج‌شنبه، ۰۹ تیر ۱۳۹۰

جمعیت مبارزه با تبعیض تحصیلی – اخیرا رئیس سازمان سنجش در یک گفتگو که در روزنامه همشهری منتشر شده است، اعلام کرده بود که همه‌ی کنکوری‌های سال ۹۰ دانشجو می‌شوند. در همین خصوص و با توجه به محرومیت ۳۰ ساله بهائیان از تحصیلات عالیه، یکی از دانشجویان محروم از تحصیل بهائی در نامه‌ای خطاب به سردبیر روزنامه همشهری، پاسخی به این مطلب نوشته است که به شرح زیر است

سردبیر محترم روزنامه ی همشهری، سلام

امروز وقتی مثل خیلی از روزها همشهری­ای خریدم تا لابه لای نیازمندی ها غرق شوم و صفحه ها را زیر و رو کنم، چشم­ام به تیتر بزرگ صفحه ی اول روزنامه خورد. این تیتر آنقدر توجه ام را جلب کرد که فراموش کردم اصلا برای چه روزنامه خریده ام، بزرگ نوشته شده بود
همه ی کنکوری ها دانشجو می شوند!

این تیتر که حتی از نوع نوشتنش معلوم بود باید چه افتخار و غرور عظیمی به همراه داشته باشد، در دل من، تنها درد عظیمی را دوباره زنده کرد. برای من افتخار و غرور که نداشت هیچ، چقدر هم دردناک بود!

 

بر آن شدم تا این نامه را برای­تان بنویسم تا بدانید اینطور ها که رئیس محترم سازمان سنجش می گویند هم نیست. نه! همه­ی همه­ی کنکوری ها هم که می گویند، دانشجو نمی شوند. بماند که عده ای هم می شوند و چند ماه بعد اخراج می شوند
دو سال پیش هم وقتی که من کنکور داشتم همین صحبت ها و افتخارات بود. این که ظرفیت دانشگاه ها بسیار بالاتر از تعداد متقاضیان است و همه دانشجو خواهند شد. اما من به همراه بسیاری دیگر از کنکوری های بهائی بعد از آنکه مجاز به انتخاب رشته شدیم در جواب انتخاب رشته­ی­مان با گزینه ی “نقص پرونده” رو به رو شدیم. عده ای هم پیش از انتخاب رشته وقتی منتظر دریافت نتیجه ی سال ها تلاششان بودند، با گزینه ی “نقص پرونده” رو به رو شدند. از آنجایی که می دانستیم نقصی در پرونده­ی تحصیلی­مان نداریم و اگر هم نقصی باشد می توان با مراجعه به سازمان سنجش آن نقص را برطرف کرد، به سازمان سنجش مراجعه کردیم. نامه نوشتیم. تلفن زدیم. رفتیم. آمدیم. جالب آنکه آخرین جواب این بود: “شما خودتان نمی دانید نقص پرونده­ی­تان چیست؟!” “چه نقصی بالاتر از بهایی بودن؟!” و این روالی ست که سال هاست اتفاق می افتد
و اینگونه است که هر ساله تعداد بسیار زیادی از جوانان بهائی تنها به دلیل اعتقادشان به آیین بهائی از تحصیل در دانشگاه های کشور محروم می شوند. آن هم با ترفندی زیرکانه –نقص پرونده-. البته شاید از نظر مسئولین، بهائیان اساساً جزءِ این “همه” قرار نمی گیرند اما حتماً می دانید که هر کس شناسنامه ی ایرانی داشته باشد، شهروند این کشور به حساب می آید و اگر چنین نبود بهائیان نمی توانستند در آزمون کنکور ثبت نام کنند. پس وقتی در آزمون شرکت داده می شوند، به این معناست که باید جزءِ کنکوری ها به حساب بیایند .ملاحضه می کنید؟ این تیتر اساساً دروغ است. نه! همه ی کنکوری ها دانشجو نمی شوند! باید بهائیان را از این “همه” مستثنی کرد، چه اگر این تیتر حقیقت داشت من هم امروز مانند دیگر جوانان کشورم، ایران، مشغول به تحصیل در دانشگاه بودم
این را هم بگویم: می دانم قادر به نشر اعتراض من در روزنامه­ی­تان نیستید. خوب می دانم که واژه ی “بهائی” واژه ای فیلتر شده است مگر برای تهمت و بدگویی. اما از آنجا که سکوت دربرابر ظلم و دروغ جائز نیست این مطلب را برای­تان نوشتم. دور نیست فردایی که ایرانمان آزاد است و هر کس می تواند آزادانه بنویسد و بخواند. نوشتم تا شما که این نامه را می خوانید -اگر انصاف در وجودتان زنده است- آن روز –شاید- این نامه به خاطرتان بیاید و بنویسید از بهائیانی که با وجود استعداد های بی شمار ۳۰ سال است که تنها به دلیل اعتقاداتشان -آن هم به آئینی که صلح و اتحادِ جامعه ی انسانی را هدف خود می داند- از تحصیل در دانشگاه های کشور محرومند

 

با احترام
کوشا جعفری

 

http://edu-right.net/مقالات/980-koosha_hamshahri.htmlمنبع

 

One Response

  1. katayoun.hassanzadeh

    2011/07/08 03:26

    .
    نامه ي جناب كوشا جعفري دل افرادي چون من كه خارج از وطن عزيزم به سر مي بر م را نيز به درد آورد چرا كه جوانان بهايي كشور مقدس ايران در بهترين سالهاي زندگي شان كه وقت باروري درخت جانشان مي باشد، در آتش جهل و تعصب افرادي كه آئينشان در لفظ زيباست اما در عمل آن را به كار نمي برند ،سوخت. اگر چه اين سوختن را مرهمي جز تائيدات الهي بر قلب اين عزيزان نمي باشد اما جاي تعجب و گله نيست چرا كه بارها و بارها در لفظ اين فئه مظلوم را داراي حق شمردند اما در عمل از مدارس راندند ،در كلاسها تحقير و تنبيه نمودند ،آزار روحي رساندند،مركز علمي دانشگاهشان را ويران كردند و حتي سايت درسي كه در جهت ارتقاء سطح فرهنگي ايشان بود را مسدود نمودند و آنچه داشتند انديشيدند تا اين گروه را از تحصيلات عاليه محروم نمايند تا شايد ضربه اي بر پيكره ي جامعه جهاني بهايي وارد آوردند جامعه اي كه به قول هموطن عزيزم پيامش محبت است و صلايش وحدت عالم انساني.
    بله روزي خواهد رسيد كه ايران آزادي خود را مي يابد و زمان ان خواهد رسيد كه جوانان ايران زمين از مصائب وارده خود به هم وطنان عزيزشان بگويند و انها را هوشيار سازند كه با وجود استعداد سرشار از حقوق اوليه شان محروم ماندند تا همراه با ساير دوستان خود در آن سرزمين نواي آزادي و محبت رابلند نمايند.
    به شما عزيزان مي باليم و همدرد دردهايتان هستيم چرا كه ان را بسيار ارزشمند مي دانيم.
    كتايون حسن زاده
    8 جولاي 2011

    پاسخ

Leave a Reply