تابوی ایرانی” و داریوش

تابوی ایرانی” و داریوش 

امشب به این راحتی ها خواب به چشمم نمی آید. گرچه شب از نیمه گذشته اما من تا همین چند ساعت پیش در استودیو مشغول آخرین دستکاری در زیر نویس فیلمی بودم که هشت ماه تمام است که به هیچ چیز جز از آن فکر نکرده ام. مال سن است یا احساس مسئولیت روزافزون، درست نمی دانم، ولی وسواسم به کار به وضوح دو چندان شده است

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=Cmq3_AW_bEk&feature=player_detailpage[/youtube]

فردا باید نقطه پایانی باشد بر این فیلم بلند مستند 78 دقیقه ای که محتوایش در یک جمله این است: “افشای تابوی رژیم اسلامی، تحمیل شده بر معتقدان به دیانت بهائی”. یا شاید هم نقطه آغازی باشد. چرا که با فرارسیدن فصل سینمائی جدید (نیمه ی سپتامبر) نمایش این فیلم هم آغاز خواهد شد. و “تابوی ایرانی” مثل نوزادی مستقل از سازندگانش، با اولین نمایش عمومی، زندگی مستقلش را آغاز خواهد کرد. از کجا و چگونه؟ هنوز نمی دانم. تا به نقطه ی پایان که باید همین فردا باشد نزدیک نمی شدم حتی حاضر نبودم به آن فکر کنم.

چند روزی است که صدای گرم “داریوش” بی وقفه در سرم می پیچد. می دانم ترانه تازه اش را که با موسیقی “اسفند منفردزاده”، اختصاصا برای این فیلم خوانده شده، هنوز نشنیده اید. من اما در طول چند روز گذشته صد بار آن را شنیده ام. حالا هم در این ساعات نیمه شبی در انتظارم تا ویدئو موزیکی را که بر روی این ترانه تدوین کرده ام در صفحه خودم در یوتیوب آپلود شود تا به همراه این یادداشت مثل رهاوردی شیرین از سفر بلند هشت ماهه ام به دنیای “تابوی ایرانی”، آن را به یاران این صفحه پیشکش کنم.

منبع:http://reza.malakut.org/2011/07/post_578.html 

youtube:       http://youtu.be/Cmq3_AW_bEk