جلوگیری از برگزاری مراسم دفن اموات بهاییان

جامعه بین المللی بهاییان ایران در بیانیه ای اعلام کرد که مقامات امنیتی در شهر تبریز خانواده یک شهروند بهایی را مجبور کرده اند بر اساس مناسک دینی مسلمانان، یک عضو متوفی خود را دفن کنند. آنها از برگزاری مراسم خاکسپاری بر طبق اعتقاد بهاییان منع شده اند

دیان علایی، نماینده جامعه بین المللی بهاییان در سازمان ملل متحد در مصاحبه با روز می گوید هر چند فشار بر بهاییان بخصوص از سالهای بعد از انقلاب تشدید شده، اما تاکنون سابقه نداشته که شهروندان بهایی مجبور شوند اموات خود را بر اساس مناسک سایر ادیان که در این مورد خاص اسلام است به خاک بسپارند

اصرار بر دفن بدون تابوت

به گزارش جامعه بین المللی بهاییان، روز دوشنبه، 17 مرداد ماه، نیروهای حکومتی در تبریز به خانواده یک متوفی بهایی گفته اند که آنها نمی توانند در قبرستان بهایی ها و بر اساس شعایر دین بهایی متوفی خود را دفن کنند و تاکید کرده اند این فرد باید بر اساس قوانین  دین اسلام به خاک سپرده شود

این گزارش اسم شهروند متوفی بهایی را فاطمه  سلطان زارعی عنوان و اضافه کرده است که خانواده وی از دفن متوفی در قبرستان عمومی و به جا آوردن مناسک دینی مسلمان ها خود داری کرده اند

نیروهای حکومتی همچنین اعضای این خانواده را مجبور کرده اند که متوفی آنها بر خلاف دستور آئین بهایی، بدون تابوت دفن شود. آنها پیکر خانم زارعی را به مدت 48 ساعت نگه داشته و اجازه نداده اند که متوفی در قبرستان ویژه بهایی ها دفن شود

گزارش جامعه بین المللی بهاییان با بیان اینکه خانواده زارعی نسبت به این موضوع اعتراض کرده اند، می افزاید: “وقتی یکی از افراد خانواده با مسولان قبرستان تماس گرفته و خواستار آزادی جسد شده است به او گفته اند که متوفی روز پنج شنبه در قبرستان عمومی و طبق مناسک دین اسلام و بدون تابوت دفن می شود و تاکید کرده اند فقط شوهرش می تواند در مراسم حاضر شود

دیان علایی، نماینده جامعه بین المللی بهاییان در سازمان ملل متحد به روز می گوید: “هر چند برخورد با قبرستان بهایی ها مساله تازه ای نیست، اما این مورد اخیر، یک موضوع متفاوت است. آنها حتی به مرده بهایی ها هم رحم نمی کنند. حمله می کنند و مانع می شوند که شخص فوت شده بر اساس اعتقادات مذهبی خود دفن شود

خانم علایی یادآوری می کند: “بهایی ها قبل از انقلاب در بعضی از شهرهای کشور اجازه داشتند اموات خود را در قبرستان ویژه  که در نزدیکی شهرها بود دفن کنند، اما بعد از انقلاب آنها را ناچار کردند که اموات خود را به صورت جداگانه، در بیابان ها و مناطق خارج از شهر دفن کنند

بهائیان ایران پس از انقلاب سال 57 از حق تحصیل در دانشگاه ها و مشاغل دولتی محروم بوده، مجامع آنها غیرقانونی اعلام شده و قبرستان های آنان در شهرهای مختلف تخریب شده است

در سالهای گذشته قبرستان بهایی ها در شهرهایی نظیر تهران، قائم شهر، مرودشت، سمنان، ساری و اصفهان قبرستان از سوی نیروهای حکومتی تخریب شده است

به گفته خانم علایی در ماه آوریل گذشته نیز در شهرهای گیلاوند و  نجف آباد  خانواده چند شهروند بهایی برای دفن اموات خود دچار مشکل شدند اما بعد از گذشت مدتی موفق شدند مراسم خاکسپاری را به جا بیاورند.

نماینده جامعه بین المللی بهاییان در سازمان ملل، در مورد نحوه برخورد شهروندان بهایی با وضعیت حقوقی خود در ایران می گوید: “بهایی های ایران همیشه سعی کرده اند از طریق قانونی از پایمالی حقوق خود جلوگیری کنند. آنها بارها از مراجع قانونی خواسته اند که به حقوق آنها احترام گذاشته شود، اما متاسفانه خیلی کم پیش آمده که به این درخواست ها حتی پاسخ داده شود؛ بر این اساس وضعیت بهایی ها روز به روز به وخامت می گراید

او می افزاید: “بهاییان ایرانی هستند و می خواهند در کشور خودشان به دنیا بیایند، زندگی کنند و فوت کنند و همانجا هم دفن شوند. آنها همان حقوقی را می خواهند که سایر اقلیت های مذهبی در تمام دنیا دارند و در اسناد حقوق بشر نیز بر آنها تاکید شده است. جمهوری اسلامی به بسیاری از تعهدات بین المللی حقوق بشر پایبند است، ما  چیزی بیشتر از این تعهد نمی خواهیم

بازداشت ها جنبه دینی دارد

فشار بر جامعه بهاییان ایران در طول چند ماه گذشته شدت بیشتری گرفته است. در یکی از آخرین موارد، اوایل خرداد ماه امسال دست کم ۱۱ نفر از افراد مرتبط با دانشگاه علمی آزاد بهاییان(BIHE) در شهرهای مختلف ایران بازداشت شدند

به گزارش منابع خبری جامعه جهانی بهائیان بعد از گذشت بیش از دو ماه از بازداشت این افراد، آنان به “اقدام علیه امنیت ملی و جمهوری اسلامی” متهم شدند

طبق آمار کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران در حال حاضر حدود ۳۰۰ هزار بهایی در ایران زندگی می‌کنند. بر اساس گزارش های این سازمان مدافع حقوق بشر دست‌کم ۳۰ بهایی در زندان‌های ایران به سر می‌برند، اما فعالان بهایی از جمله نماینده جامعه بین المللی بهاییان در سازمان ملل متحد، معتقدند در حال حاضر نزدیک به ۱۰۰ نفر از شهروندان بهایی در زندان هستند

این در حالیست که چندی پیش، محمد جواد لاریجانی، دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضائیه، گفته بود در ایران هیچ کس به علت بهایی بودن دستگیر و زندانی نشده است

خبرگزاری ایسنا به نقل از محمد جواد لاریجانی نوشته بود: “بهایی‌ها در ایران مانند هر شهروند دیگر ایرانی از حقوق شهروندی برخوردارند اما درست مانند سایر شهروندان اگر مرتکب جرمی شوند به طور طبیعی دستگاه قضایی با آنها برخورد می‌ کند

دیان علایی، نماینده جامعه بین المللی بهاییان در سازمان ملل متحد با کذب خواندن این ادعای دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضائیه می گوید: “متاسفانه این ادعا کاملا نادرست است، چون بر اساس مستندات، عموم بهایی های زندانی فقط به خاطر تعلق به این آئین بازداشت شده اند. در مواردی هم که پای سایر اتهامات پیش کشیده می شود، هیچ سندی برای تثبیت آن ارائه نمی گردد

خانم علایی به نمایندگی از جامعه بهاییان ایران با تاکید بر اینکه«بازداشت ها به صورت کلی جنبه دینی دارد» می پرسد: “اگر اینطور نیست پس چرا بهایی ها در ایران اجازه تحصیل ندارند؟ چرا با بانیان دانشگاه آنلاین بهائیان برخورد می شود؟ چرا سالمندان نمی توانند از حقوق بازنشستگی برخوردار باشند و بالاخره اینکه چگونه است که حتی حق دفن اموات خود را هم ندارند؟

بهاییان در قانون اساسی جمهوری اسلامی به عنوان اقلیت مذهبی به رسمیت شناخته نشده‌ و در طول ۳۰ سال اخیر مورد تبعیض‌های سیاسی، ‌اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی گوناگون بوده‌اند. گفته می‌شود از آغاز انقلاب اسلامی تا کنون دست کم ۲۰۰ نفر از آنان اعدام شده‌اند

مطابق اصل ١٣ قانون اساسی جمهوری اسلامی تنها اديان زرتشتی، کليمی و مسيحی اديان رسمی کشور هستند و بهاييت در زمره اديان رسمی نيست

نقض حقوق اقلیت های دینی در ایران، به ویژه در طول چند سال گذشته، از سوی نهاد های جهانی مدافع حقوق بشر محکوم شده است. سازمان عفو بین الملل، سازمان دیده بان حقوق بشر، کمیسیون آزادی بین المللی ادیان آمریکا، وزارت امور خارجه آمریکا، وزارت امور خارجه بریتانیا و شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل، از جمله نهادها و اشخاصی هستند که خبر تداوم ایجاد محدودیت برای اقلیت های دینی و مذهبی در ایران را تائید و آن را محکوم کرده اند

http://www.roozonline.com/persian/news/newsitem/archive/2011/august/10/article/-0e6e5aabb5.html: منبع