نامه‏ای سر گشاده از يك بهائی ایرانی

 جناب آيت الله صادق لاريجاني آملي
رياست محترم قوه قضائيه ايران
 
 در آغاز بايد به جناب عالي به خاطر انتصاب به اين مقام تبريك عرض نمايم و از درگاه ايزد منان آرزو نمايم كه بتوانيد در راه رضاي الهي قدم برداريد(انشاء الله)
 و اما آنچه مرا به نوشتن وادار كرده است و اميدوارم نوشتن اين نامه سرگشاده باعث دستگيري و زنداني شدن حقير نگردد يك تكرار است که در زمان شما هم در جريان است

امروز راديو و چند سايت اعلام كردند كه چند نفر سلطنت‏طلب كه به انتشار كتب بهائيان مشغول بودند و به بي‏بندوباري و اباحه‏گري و اهانت به مقدسات اسلام مي‏پرداختند دستگير شدند كه البته نه نامي از ايشان برده شده است نه ذكر شهری به ميان آمده نه زمان و مكان دستگيري معلوم است

جناب لاريجاني اگر بنده به عنوان يك بهائي به آیينم اهانت مي‏شود بايد به كجا شكايت كنم و به چه كسي رجوع كنم؟ زماني كه من به حضرت رسول اكرم عشق مي‏ورزم به كجا بايد بنويسم كه به خدا من بيشتر از مسئولين فارس نيوز و شيعه آنلاين و صدا و سيما به مقدسات اسلام احترام مي‏گزارم؟
 
جناب لاريجاني فرزندان بهائي كه جوانان اين كشور هستند از تحصيل عاليه محروم و در كار و كسب تحت فشار هستند و تعداد زيادي از اين جوانان كه ثروت اين كشور هستند از ايران مهاجرت كرده‏اند آيا امسال هم دختران و پسران بهائي بايد محروم از ادامه تحصيل باشند؟ فرزند من محروم شد و از دانشگاه اخراج شد انشاءالله ديگران محروم نشوند .

 آيا شما كه در شروع فعاليت خود جملاتي را بيان كرديد كه هر انسان آزاده‏اي را مسرور كرده‏ايد آيا به حرف اكتفا مي‏كنيد يا به عمل هم مي‏پردازيد؟
 
 من يك بهائي ايراني هستم كه متاسفانه در دادگستري جمهوري اسلامي نه تنها به شكايت من رسيدگي منصفانه نشد بلكه بعد از شش سال فعاليت و دوندگي با آنكه كارشناسان دادگستري به نفع من راي دادند اما قضات پرونده را به نفع طرف مسلمان مختومه كردند به راستي چرا؟
 
 من براي اداي ديوني كه كلاهبرداران ايجاد كردند حاضر به فروش كليه خود شدم و بعد يكسال زندان و بعد از شش سال پرداخت قسط زياد كه سال‏ها ادامه خواهد داشت و حالا هم پرونده مختومه و به زودي شايد راهي زندان شوم چرا كه قضات دادگستري در هنگام قضاوت ملاک عدالت را نمی‏فهمند و معني عدالت را درك نمی‏كنند.
 
 شما را به خداوند و حضرت رسول قسم مي‏دهم اگر توان نداريد از حقوق مردم ايران دفاع كنيد همين امروز استعفا كنيد و نام خود را نيك نگه داريد و اگر توان داريد بسم الله؛ از من دفاع نكنيد از تمام مردم محروم و ظلم ديده دفاع كنيد سكوت دردي از مردم دوا نمي‏كند.
 
 اگر نوشتن اين نامه جرم است بفرمائيد خودم را به هر زنداني كه دستور بدهيد معرفي كنم و اگر جرم نيست تمنا دارم و تقاضا دارم به نماز و روزه ماه رمضان عدالت را براي همه و يكسان اجرا كنيد.
 
 اگر يك بهائي مجرم است و دليل داريد و دليل قانوني و كافي است محكومش كنيد ولي اگر دليل نداريد صرف بهائي بودن را جرم اعلام نكنيد.
 
 به خدا من هرگز حاضر به نفرين براي آنانكه من و خانواده مرا به درد و رنج مبتلا كردند نشدم فقط ايشان را دعا مي‏كنيم كه روزي به خود آيند و به جبران اقدام نمايند.
 
 در پايان از اينكه لحظاتي به اين مطالب توجه كرديد نهايت تشكر خود را اعلام مي دارم
 
 شهروند ايراني بهائي
 هوشنگ فنائيان
 11/6/1388