(۱۲ مرداد ۱۳۹۱ (۲ اوت ۲۰۱۲واشنگتن‌دیسی، ایالات متحده – در گزارشی که روز دوشنبه منتشر شد، ایالات متحده با مستند کردن چگونگی ظلم حکومت ایران به پیروان تقریباً همۀ اقلیت‌های دینی کشور، تصویری تاریک از آزادی دینی در ایران ترسیم کرد. این گزارش نشان می‌دهد چطور حکومت فعالیت‌های دینی آنان را محدود می‌سازد، آیندۀ اقتصادی آنها را در تنگنا می‌گذارد و چنانچه دربارۀ باورهای خود با دیگران سخن بگویند، آنها را زندانی می‌کند.
در گزارش سالانۀ وزارت خارجۀ ایالات متّحده دربارۀ آزادی دینی بینالملل در سال ۱۳۸۹-۱۳۹۰ (۲۰۱۱) در بخش مربوط به ایران آمده است: «زبان و اعمال حکومت، برای تقریباً همۀ گروه‌های دینی غیر شیعه، و به طور اخص برای بهائیان و نیز مسلمانان صوفی، مسیحیان انجیلی، یهودیان و گرو‌های شیعه که دیدگاه‌های دینی رسمی حکومت را نداشتند، فضایی تهدیدآمیز به وجود آورد.»
در گزارش هم¬چنین آمده است: «گروه‌های بهائی و مسیحی دستگیری‌های خودسرانه، بازداشت‌های طولانی و توقیف شدن اموال خود را گزارش کرده‌اند. طیّ سال، رسانه‌های دیداری-شنیداری و چاپی تحت کنترل حکومت کمپین‌های منفی خود را علیه اقلیت‌های دینی، به ویژه بهائیان، تشدید کرده‌اند.»
«همۀ اقلیت‌های دینی از درجات متفاوتی از تبعیض رسمی و به تصویب رسیده، به ویژه در زمینه‌های اشتغال، تحصیل و اسکان، رنج بردند. بهائیان اخراج از دانشگاه‌ها یا محرومیت از پذیرش در دانشگاه را هم‌چنان تجربه کردند
این گزارش که از ۱۳۸۰ (۲۰۰۱) به صورت سالانه منتشر می‌شود، جایگاه آزادی دینی را در سراسر جهان تحلیل می‌کند و پیشرفت یا پسرفت هر کشوری در خارج از ایالات متحده را مورد بررسی قرار می‌دهد
در گزارش امسال به تأثیر تحولات سیاسی و آماری بر اقلیت‌های دینی، آثار تعارض بر آزادی دینی و «خیزش موج سامی-ستیزی» توجّه ویژه‌ای شد
وزیر خارجۀ ایالات متحده، هیلاری کلینتون، ضمن ارائۂ گزارش در یک کنفرانس مطبوعاتی در مرکز کارنگی برای صلح بینالملل گفت: «هر فرد حق آزادی اندیشه، وجدان و دین دارد.»
خانم کلینتون افزود: «این حق شامل آزادی تغییر دین یا عقیده و آزادی ابراز دین یا عقیده، چه به تنهایی و چه در جامعه با دیگران و به صورت عمومی یا خصوصی، در تبلیغ، عمل، پرستش و برپاداشتن آن دین یا عقیده است.»
سوزان جانسون کوک، سفیر سيار ایالات متحده در آزادی دینی بینالملل، گفت که آزادی دین تنها یک حق آمریکایی نیست، بلکه حق همۀ مردم است
خانم کوک گفت: «این حق هم‌پای آزادی بیان، آزادی سخن و اجتماعات قرار می‌گیرد و وقتی آزادی دینی محدود شود، همۀ این حقوق در خطر هستند. به این دلیل، آزادی دینی اغلب پیشاهنگ دیگر موارد حقوق بشر است. این آزادی همان زنگ خطر و هشدار است.»
بخش مربوط به ایران در این گزارش از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بود و در آن گفته شده است که «احترام حکومت به حق آزادی دینی و تأمین آن رو به زوال است.»
در گزارش آمده که «نظام قانونی بدرفتاری و تبعیض دینی را ترویج می‌دهد» و اشاره شده که «قانون اساسی و قوانین و سیاست‌های دیگر آزادی دین را به شدّت محدود می‌سازند.»
گزارش در صدد مستند کردن اين‌گونه بدرفتاری‌هاست و نشان می‌دهد که تقریباً همۀ گروه‌های دینی خارج از اکثریت مسلمان شیعه با تبعیض روبروهستند
در گزارش آمده که «موارد آزار و دستگیری صوفیان نیز طی سال ادامه یافت» و اشاره شده که حدود ۶۰ صوفی در شهریور/مهر گذشته (سپتامبر) پس از مواجهه با نیروهای امنیتی دستگیر شدند
مسیحیان نیز با تبعیض مداوم روبرو بودند. بنا به گزارش، حکومت در سال گذشته حدود ۶۵۰۰ انجیل مسیحی را مصادره کرده و کشیش مسیحی، یوسف ندرخانی، را که به جرم ارتداد به مرگ محکوم شده در زندانی نگه داشته است
در گزارش هم‌چنین آمده که «زرتشتیان نیز موارد بازداشت و آزار را گزارش کردند» و دستگیری یاشین جمشیدی، یک زرتشتی در کرج در ماه مهر (اکتبر) توضیح داده شده است
تأکید بر وضعیت بهائیان
وضعیت جامعۀ ۳۰۰۰۰۰ نفری بهائیان ایران در سراسر گزارش به طور برجسته زیر ذره‌بین قرار دارد. در گزارش از جمله اشاره شده که بهائیان از ثبت نام در دانشگاه‌های دولتی محرومند، از نظام مستمری اجتماعی مستثنی هستند و از «اجتماع کردن به طور رسمی یا برقرار داشتن نهادهای اداری» خود ممنوع شده‌اند
در گزارش هم‌چنین آشکارا گفته شده که بهائیان به خاطر عقاید دینی‌شان مورد تبعیض قرار دارند
بنا به گزارش، «حکومت بهائیان را خودسرانه دستگیر کرده و آنها را به نقض مواد ۵۰۰ و ۶۹۸ حقوق جزایی اسلامی که به ترتیب به اقدام علیه دولت و نشر اکاذیب مربوطند متهم می‌سازد.» در گزارش اشاره شده که در اواخر سال ۱۳۹۰ (پایان ۲۰۱۱)، ۹۵ بهائی زندانی بودند و ۴۱۶ نفر در نظام قضائی پرونده‌های فعال داشتند
«اغلب اتهامات هنگام آزادی لغو نشده و کسانی که اتهاماتی علیه آنها مطرح بوده، طبق گزارش‌ها هر زمان در ترس دستگیری قرار دارند. بیشتر آنها تنها پس از پرداخت جریمۀ نقدی زیاد یا ارائۀ وثیقه‌های بالا آزاد شده‌اند. وثیقۀ برخی از آنها به شکل سند ملکی بوده؛ دیگران در ازای ضمانت‌های فردی از سوی یک «قیم» مبنی بر حضور یافتن متهم در دادگاه، یا تودیع یک جواز کسب، آزادی خود را به دست آورده‌اند
در گزارش آمده: «طبق گزارش‌ها مقامات حکومتی به بهائیان پیشنهاد رهایی از بدرفتاری را در ازای انکار پیروی از دین-شان دادند و اگر بهائیان زندانی بودند، انکار پیروی از دین-شان را یک پیش‌شرط آزادی تعیین کردند.»
در گزارش اشاره شده که «گورستان‌های بهائی در تعدادی از شهرها از سوی عاملان نامشخص مورد بی‌حرمتی قرار گرفتند و حکومت درصدد شناسایی یا تنبیه مرتکبان برنیامد.»
هم‌چنین گفته شده که بهائیان و املاک ایشان مورد حملات آتش‌افروزی قرار گرفته‌اند. در گزارش آمده: «در همۀ موارد پلیس گفته است برای یافتن مرتکبین هیچ کار نمی‌توان کرد.»
بنا به گزارش، بهائیان هم‌چنین «افزایش آزار‌های شخصی شامل دریافت یادداشت‌های تهدیدآمیز، سی‌دی‌ها، پیام‌های کوتاه و جزوات را تجربه کرده‌اند.»
در گزارش هم‌چنین اقدامات سال گذشتۀ وزارت خارجۀ آمریکا در حمایت از بهائیان ایرانی مطرح و اشاره شده که سخنگویان این وزارت بازگرداندن احکام طولانی ۲۰ سالۀ زندان برای هفت مدیر ملّی بهائی را که زندانی هستند «بی‌سابقه» خوانده و علاوه بر آن در سال گذشته از «نبود روند قانونی» در صدور آن حکم انتقاد کرده و گفته‌اند این کار نقض تعهدات ایران تحت قوانین بین‌المللی بوده است
Leave a Reply