لطفاً بفرمایید “بالا” کیست؟

تاکنشان

زمانی کتابی منتشر شد به نام “1984” اثر شخصی با نام مستعار “جورج اوروِل” که بسیار مورد توجّه واقع شد.  با آن که جورج اورول در سال 1949 درگذشت، امّا بعضی از جامعه‎شناسان به بررسی کتاب او پرداختند و اعلام کردند که بیش از هفتاد درصد پیش‎بینی‎های او تحقّق یافته است.  البتّه این بررسی به همان سالها برمی‎گشت و شاید تا حالا بیش از هفتاد در صد تحقّق یافته باشد.

در کتاب مزبور، اگر درست یادم باشد، یک “برادر بزرگ” بود که هیچکس او را نمی‏دید و بسیار مورد احترام و تکریم غایبانه قرار داشت و همه کارها به دستور او و برای او و به خاطر او و محض رضای او انجام می‏شد و البتّه اگر کسی هم آنقدر شهامت می‎یافت که عکس‎العمل نامناسبی نسبت به او انجام دهد به اطاق مخصوصی که در طبقات بالای ساختمان مخصوصی قرار داشت فرستاده میشد و با بررسی‎های روانشناسی که از قبل در مورد همه انجام شده بود، می‎دانستند که او را چگونه باید گوشمالی داد.

حال، در این کشور ما هر اتّفاقی می‏افتد می‎گویند “دستور از بالا” بوده است. شرکت‎ها را تحریم می‎کنند و دستور می‎دهند که کسی با آنها معامله نکند؛ وقتی مراجعه می‎کنی که آقاجان این دستور از کجا آب می‎خورد؛ جواب می‎دهند “دستور از بالا” بوده است.  جواز کار را باطل می‎کنند.  به این در و آن در می‎زنی که به نحوی دوباره اعتبار از دست رفته‎اش را برگردانی و همه جا سرت به سنگ می‎خورد و نهایتاً کسی که خیلی دلش به حالت می‎سوزد توصیه می‎کند که دنبالش را نگیر و چون علّت را جویا می‏شوی، می‎گوید “دستور از بالا” آمده است.

دانشجویان سمنان را اخراج کردند؛ طفلکی‎ها مراجعه به مراجع نمودند و ره به جایی نبردند و عاقبت سر و کارشان به حراست افتاد و حراست هم آب پاکی را روی دستشان ریخت و فرمود، دربارهء شماها “دستور از بالا” آمده است.

اگر محبّت می‎فرمودند منشأ این “دستور از بالا” را روشن می‎‏کردند تا همه بدانند چه کسی از قانون اساسی بالاتر است یا چه کسی مخالف قانون اساسی عمل می‎کند یا کدام شخصیت محترمی در “بالا” نشسته و آنقدر بیکار است که بلافاصله می‏فهمد فلان آقای بهائی جواز کار گرفته و دستور ابطال می‎دهد یا متوجّه می‏شود که چند دانشجوی بهائی در فلان شهر ثبت نام کرده‎اند و آناً “دستور از بالا” صادر می‏کند و یا می‎فهمد قبرستان بهائیان نجف‎آباد هنوز تخریب نشده و “دستور از بالا” صادر می‎کند که تخریبش کنند و چون برای تظلّم و شکایت مراجعه می‏شود “دستور از بالا” صادر می‏کند که به شکایات ترتیب اثر ندهند.

بنده تصوّر می‏کنم این “دستور از بالا” مستمسکی شده که در سراسر کشور کسی به تظلّم‎های بهائیان توجّه نکند؛ والاّ کدام مقام مسئولی اینقدر کارهایش شسته و رُفته است که تمام کار و زندگی خود را کنار گذاشته و فقط مواظب است که بهائیان چه وقت جلسه دارند، چه وقت مرده دفن می‎کنند، چه وقت دانشجویشان به دانشگاه می‎رود، چه وقت جواز کار می‎گیرند، چه وقت سفر می‎کنند، چه وقت با یک مسلمان صحبت کرده جواب سؤالاتش را می‏دهند؟

البتّه اگر منشأ این “دستور از بالا” بداند که این همه کارها را به اسم او تمام می‎کنند، لابد مانع میشود و به نحوی از این که این همه ظلم و ستم را به اسم او تمام کنند متأثّر شده اقدامی عاجل به عمل می‎آورد.  بنده پیشنهاد می‎کنم دوستانی که به نحوی مورد آزار قرار می‎گیرند در وقت مراجعه به مقامات مربوطه وقتی شنیدند که “دستور از بالا” آمده، تقاضا کنند منشأ “دستور از بالا” معرفی شود که مستقیماً به او مراجعه کنند چون دیگران ظاهراً از خود اراده‎ای ندارند و باید منتظر “دستور از بالا” باشند.  جانتان خوش باد