ماخذ: faculty.wwu.edu
نوشتۀ مایکل کارلبرگ
در صحنۀ مبارزات شگرفی که در قرن بیستم برای تحول اجتماعی صورت گرفته، به ویژه از نوع رویاروئی خشونتپرهیز و نافرمانی مدنی، جامعۀ بهائیان ایران، تحت شرایط ظلم و جور شدید، یک رویکرد کامالً غیرخصمانه را نسبت به تحول اجتماعی دنبال کرده است. ادبیات مربوط به تحول اجتماعی توجه زیادی به این الگوی غیر خصمانه نکرده است. درنتیجه این مقاله می کوشد تا با ارائۀ یک طرح کلی از تجربۀ جامعۀ بهائی از ظلم و جور، با بررسی اصولی که راهنمای واکنش جمعی آنان به سرکوب بوده، با بحث دربارۀ نتایج این واکنش، و با استخراج مجموعهای از بینش تجربی که بتواند هدایتگر پژوهشهای بعدی دربارۀ پویائی صلح و تحول باشد، این الگو را مورد توجه قرار دهد.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ
2018/12/11 19:19
پاسخ پیروان آئین بهائیت به ظلم می تواند برای سایر ایرانیان الگویی سازند باشد، استقامت سازنده پدیده ایست که نه تنها در ایران بلکه در سایر کشورهای جهان نیز کمتر دیده می شود و حتما ریشه در آموزه های بهائیت دارد.
2018/12/11 19:21
مقاله بسیار جالبی بود، برای اطلاعات بیشتر راجع به بهائیت آیا می توانید وبسایتی به من معرفی کنید؟
2018/12/11 19:34
وبسایت بهائیان ایران معرفی جامعی از آئین بهائی دارد، میتوانید از این لینک استفاده کنید: https://www.bahaisofiran.org