طرح سبزهای آلمان برای محکومیت جمهوری اسلامی در مجلس ملی این کشور (بوندستاگ)

این طرح امروز پنجشنبه ۱۷ مهر ۱۳۹۹ در نوبت اول ساعت ١٨ در مجلس آلمان شور می شود و سپس به كميسيون های مربوطه می رود تا پس از تغییرات پیشنهادی دوباره برای تصویب به مجلس بر گردد.

مجلس ملی آلمان (بوندستاگ)

مکتوب شماره 22561 19

۱۳۹۹/۰۶/۲۶ با برابر ۲۰۲۰/۰۹/۱۶ قانونگذاری نوزدهم دوره

درخواست نمایندگان امید نوریپور، مارگارته باوزه، کالودیا روت (آگسبورگ)، کای گهرینگ، دکتر فرانسیسکا برانتنر، آگنیشکا بروگر، اووه کِکِریتس، کاتیا کویل، دکتر توبیاس لیندنر، جِم اوزدِمیر، مانوئل سارازین، دکتر فریتهیوف شمیت، یورگن تریتین، اوتمار فون هولتس و فراکسیون اتحاد ۹۰ /سبزها

ایران – محکوم کردن نقض حقوق بشر و قاطعانه خواستار اجرای تعهدات بین المللی شدن

مجلس ملی آلمان (بوندستاگ) در نظر دارد تصمیم گیری نماید

I. برای مجلس ملی آلمان (بوندستاگ) محقق است:

ایران عضو سازمان ملل متحد است، به اعلامیه جهانی حقوق بشر رأی مثبت داده و میثاق بین المللی حقوق شهروندی و سیاسی و سایر قراردادهای بین المللی مربوط به حقوق بشر را امضا کردهاست. در ایران ضمن نقض تعهدات مذکور و سایر تعهدات بین المللی، حقوق بشر و حقوق شهروندی به طور نظام مند نادیده گرفته و نقض میشود.

آزادی عقیده، اجتماعات و تشکیل انجمن از سوی مراجع دولتی به نحو گسترده ای محدود میشود. صفحات اینترنتی و رسانه های اجتماعی مسدود و مؤسسات رسانه های منتقد، تعطیل میگردد. هر گونه ابتکار عمل برای بهبود حقوق زنان در نطفه خفه میشود. به عنوان مثال مراجع دولتی پیگیرانه علیه فعالینی اقدام می- کنند که علیه اجبارِ تبعیض آمیز پوشیدن روسری فعالیت میکنند و بعضاً آنها را به دهها سال حبس یا شلاق محکوم مینمایند. علاوه بر آن مراجع دولتی با شدتِ تمام علیه وکلای مدافع حقوق بشر اقدام مینمایند و آنان را به دلیل کار حقوق بشری مسالمت جویانه شان مورد تعقیب کیفری قرار میدهند. نسرین ستوده، وکیل حقوق بشر و برنده جایزه حقوق بشر ساخاروف پارلمان اروپا، در ماه مارس 2019 برابر با اسفندماه 1397 به 33 سال و شش ماه حبس و 148 ضربه شالق محکوم شد.

( https://www.zeit.de/2019/13/nasrin-sotoudeh-anwaeltin-iran-inhaftierung)

گزارشات حاکی از آن است که ایشان به طور روزافزون با خطر مرگ مواجهاست ( https://de.eu-ronews.com/2020/08/30/anwaltin-nasrin-sotoudeh) خانم ستوده مدت طول در کمتر از شش ماه، برای دومین بار دست به اعتصاب غذا زده است تا علیه بدرفتاری با زندانیان سیاسی در ایران اعتراض کند زیرا زندانیان به خاطر همه گیری کووید-19 که در زندانهای این کشور بیداد میکند، در معرض خطر قرار دارند. در حالیکه قوه قضائیه ایران در اوائل ماه آپریل برابر با اواخر فروردین ماه بیش از ۱۰۰۰۰۰ زندانی را لااقل به طور موقت آزاد کردهاست، زندانیان سیاسی همچنان تحت شرایط غیرانسانی زندانی اند. مراجع دولتی، زندانیان سیاسی را در زندانهای پرازدحام و تحت شرایط غیربهداشتی نگهداری می نمایند، آنان را از مراقبتهای پزشکی محروم میکنند و از زندانیان بیمار به طور جداگانه نگهداری نمیکنند. بدین ترتیب زندانیان بدون هیچگونه حفاظ و پناه در معرض ابتلا به بیماری کووید-۱۹ با عواقب وخیم احتمالی آن قرار دارند.

اقلیتهای قومی و مذهبی مانند کردها، بهائیها، مسیحیان، صوفیان و سنیها در ایران در معرض انواع تعقیب و تبعیض قرار دارند. (https://www.dw.com/de/neue-schikane-gegen-religi%C3%B6se-52266528-a/iran-im-minderheiten) اقلیت بهائی با جمعیتی برابر ۳۰۰۰۰۰ نفر، بزرگترین اقلیت مذهبی در ایران است که پیروان آن طی دهه های متمادی، خودسرانه زندانی میشوند و مورد آزار و اذیت و همچنین هتک حرمت قرار میگیرند. بهائیان به عنوان اقلیت از هیچگونه حمایت قانونی برخوردار نیستند. زیرا دین بهائیت در قانون اساسی مورد پذیرش قرار نگرفته است.

-iran://https
hrm.com/index.php/2020/07/21/iran-appeals-court-upholds-31-year-total-sentence-for-bahais

مراجع دولتی ایران، در ماههای گذشته تحت لفافه همه گیری کووید-۱۹ ،تعداد کثیری از بهائیان را به منظور تعقیب کیفری، تحتنظر قرار داده اند و علیه 26 نفر از آنان کیفرخواست و حکم مجازات صادر شده است. (https://iranjournal.org/news/iran-bahai-2)

همجنس گرایان و سایر اقلیتهای جنسی (دگرباشان جنسی LGBTQI ) در ایران به دلیل قوانین تبعیض آمیز همواره در خطر مزاحمت، خشونت و حتی مرگ قرار دارند. (https://www.hrw.org/news/2010/12/15/iran-discrimination-and-violence-against-sexual-minorities)

فعالین محیط زیست و حفاظت از منابع طبیعی نیز از سرکوب و اقدامات خودسرانه در امان نیستند. سپاه پاسداران اسلامی در ماه ژانویه ۲۰۱۸ برابر با بهمن ماه ۱۳۹۶ نه نفر فعال محیط زیست را دستگیر کرد. یکی از این افراد به نام کاووس سید امامی، استاد دانشگاه، پس از سپری کردن دو هفته در زندان موقت، به نحو نامشخصی جان خود را از دست داد. دو فعال دیگر شامل مراد طاهباز و نیلوفر بیانی به ۱۰سال حبس محکوم شدند. هومن جوکار و طاهر قدیریان نیز به اتهام صوری »همکاری با دولت متخاصم آمریکا« هر یک به ۸ سال حبس محکوم شدند. سه فعال دیگر – سام رجبی، سپیده کاشانی دوست و امیرحسین خالقی حمیدی – هر یک به ۶ سال حبس محکوم شدند. هشتمین فعال محیط زیست به نام عبدالرضا کوهپایه به چهار سال حبس در زندانی در ایران محکوم شد. -eight-sentences-iran/a/org.rferl.www://https
.environmental-activists-for-al-legedly-spying-for-u-s-/30441439.html

اعتراضات مسالمت آمیز در اغلب موارد سرکوب و قلع و قمع میشود. موارد بیشماری در مورد ناپدید شدن افراد، گزارش شده اما تحقیقات در این باره به نتیجه نرسیده است. روزنامه نگاران، منتقدان دولت، مدافعان حقوق بشر و فعالین جامعه مدنی به طور خودسرانه دستگیر و بدون برخورداری از دادرسی عادلانه، محکوم میشوند. با افراد دارای دو تابعیت مانند فریبا عبدالله خواه، کامران قادری یا نازنین زاغری- رات کلیف و همچنین محققان خارجی مانند کایلی مور- گیلبرت، همواره مانند اسرای سیاسی برخورد و از آنان در بحران روابط با غرب، به عنوان اهرم فشار استفاده میشود.

جمشید شارمهد، تبعه ایران و آلمان ساکن در ایالات متحده آمریکا، مطابق اظهارات خانواده اش، اواخر ژوئیه برابر با اوائل مردادماه، در دوبی توسط وزارت اطلاعات ایران ربوده شد و در زندان ایران تحت شکنجه مجبور به اعتراف شد. (https://en.radiofarda.com/a/daughter-of-man-abducted-by-iran-intelligence-says-

(html.30774030/him-about-news-no-is-there .

در ماه اکتبر برابر با مهرماه سال گذشته یکی از مخالفان رژیم به نام روح الله زم که ساکن پاریس است، با ترفندی به عراق کشانده و در آنجا دستگیر شد. دادگاه انقلاب اسلامی اواخر ماه ژوئن برابر با تیرماه سال جاری حکم اعدام زم را صادر کرد. زندانیان سیاسی در زندان غالباً مورد شکنجه و بدرفتاری قرار میگیرند و معالجات پزشکی مورد نیازشان از آنان دریغ می شود.  https://www.hrw.org/world-report/2019/country-chapters/iran

مقامات قضائی ایران بهای اختلاف نظر مسالمت آمیز را به نحو چشمگیری افزایش داده اند و دهها مدافع و فعال حقوق بشر را به دهها سال حبس محکوم کرده اند. تخلفات سنگین مقامات امنیتی و اطلاعاتی در طی اعتراضات سراسری ماه نوامبر۲۰۱۹ برابر با آبانماه ۱۳۹۸ و همچنین تعداد قربانیان به قتل رسیده و هزاران دستگیری و محکومیت خلاف قانون در طول این تظاهرات، تا به امروز مورد لاپوشانی قرار گرفته است.

(https://www.reuters.com/article/us-iran-protests-specialreport/special-report-irans-leader-

ordered-crackdown-on-unrest-do-whatever-it-takes-to-end-it-idUSKBN1YR0QR)

مطابق گزارش مفصلی که توسط سازمان عفو بین الملل تهیه شده است، طی مدت چند روز جمعاً ۷۰۰۰ مرد،‌زن و حتی کودک دستگیر و شکنجه شدند و مورد اذیت و آزار قرار گرفتند. بدین سان وادار به «اعترافات» شک برانگیزی در مورد شرکت در تظاهرات، عضویت در گروههای اپوزیسیون و همچنین ارتباط با دولتها و رسانه های خارجی گردیدند. از جمله روشهای شکنجه مورد استفاده القای خفگی )واتر بوردینگ، الکتروشوک، پاشیدن اسپری فلفل به عضو جنسی، کتک، خشونت جنسی و اعدام نمایشی میباشد.

https://www.amnesty.org/en/la-test/news/2020/09/iran-detainees-flogged-sexually-abused

and-given-electric-shocks-in-gruesome-post-protest-crackdown-new-report

علاوه بر آن از ماه فوریه ۲۰۲۰ برابر با بهمن ماه ۱۳۹۸ تا کنون تعدادی جوان به اتهام شرکت در اقدامات خشونت آمیز در طی تظاهرات، محکوم به مرگ شدند.  نوید افکاری، ورزشکار کشتی گیر اوائل ماه سپتامبر برابر با نیمه شهریورماه ۲۰۲۰ به اتهام قتل یک مأمور امنیتی با ضربه چاقو، در حاشیه اعتراضات تابستان سال ۲۰۱۸ برابر با تابستان سال ۱۳۹۷ محکوم به مرگ شد. حکم اعدام در تاریخ ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۰ برابر با ۲۲ شهریور ۱۳۹۹ بدون خبر قبلی و به رغم اعتراضات بین المللی اجرا شد. نوید افکاری از هرگونه دادرسی قانونی و عادلانه محروم گردیده بود. مدارکی وجود دارد مبنی بر آنکه او مرتکب جرم اتهامی نشده است. قوه قضائیه در مورد اتهام وارد شده توسط افکاری مبنی بر آنکه اعترافات وی تحت شکنجه و اجبار گرفته شده است، هرگز تحقیقاتی انجام نداد. اعدام، مجازاتی فجیع و غیرانسانی و ناقض حق اساسی هر انسانی مبنی بر حق بهره مندی از زندگی و کرامت انسانی است. ایران حتی در رأس فهرست مهیب کشورهایی قرار دارد که نابالغ مجرمین را اعدام می نماید.

(https://www.dw.com/de/iran-internationale-kampagne-gegen-todesstrafe/a-54204619)

علاوه بر آن کودکان و نوجوانان افغانستانی با سربازگیری اجباری جهت شرکت در جنگ در سوریه به عنوان عمال،‌سرباز به سمت مرگ فرستاده می شوند. (https://www.hrw.org/news/2017/10/01/iran-afghan-syria-fight-recruited-children)

بعلاوه دولت ایران حقوق بشر پناهجویان افغانستانی را به اشکال مختلف از جمله به صورت اخراج اجباری، عدم دسترسی به حق آموزش، کار اجباری، عدم دسترسی به مراقبت پزشکی، ممانعت از آزادی رفت و آمد، جداسازی اجباری از خانواده، اذیت و آزار جسمانی مداوم و اذیت و آزار در زندان و اردوگاههای دیپورت نقض می نماید.

Iran’s Mistreatment of Afghans: Human Rights Violations of Refugees and Asylum Seekers

مردم ایران اضافه بر آن، از کمپین »فشار حداکثری« دولت ترامپ پس از خروج یکجانبه ایالات متحده آمریکا از برجام و افزایش تحریمهای ایالات آمریکا، رنج میبرند. این امر به همراه فساد و سوء مدیریت، وضعیت اقتصادی ایرانیها را به نحو فاجعه باری تضعیف کردهاست. به عنوان مثال سازمان دیدبان حقوق بشر طی تحقیقی در ماه اکتبر ۲۰۱۹ برابر با مهر- آبان ۱۳۹۸ به این نتیجه رسید که ایران به سختی قادر به تأمین مالی واردات انسان دوستانه و از جمله دارو است.

https://www.hrw.org/de/news/2019/10/29/iran-sanktionen-gefaehrden-gesund-heit

بعلاوه ترس مردم از درگیری نظامی با ایالات متحده آمریکا در حال افزایش است. به این ترتیب مردم ایران احساس میکنند که هم از نظر سیاست خارجی و هم از نظر سیاست داخلی تحت فشار قرار گرفته اند.

II .مجلس ملی آلمان (بوندستاگ) از دولت جمهوری فدرال آلمان می خواهد.

۱ .در قبال دولت ایران بر حکومت قانون و حفظ حقوق بشر و حقوق بین الملل بشردوستانه اصرار نماید تا امنیت مردم ایران را تضمین نماید؛

۲ .علناً و مصممانه سرکوب حقوق بشر و حقوق شهروندی در ایران را محکوم کند؛

۳ .از دولت ایران بخواهد کلیه زندانیان سیاسی را بلافاصله و بدون قید و شرط از زندان آزاد و احکام صادره علیه آنان را لغو کند؛

۴ .در قبال دولت ایران بر رعایت تعهدات بین المللی دولت ایران در چهارچوب میثاق بین المللی حقوق شهروندی و سیاسی اصرار کند که به ویژه آزادی عقیده و مطبوعات از جمله این حقوق میباشد؛

۵ .از تالش جامعه مدنی ایران حمایت کند که خواستار تضمین حقوق اساسی و حقوق بشر است زیرا

این حقوق زیربنای یک نظام منتخب آزاد، باز و دموکراتیک سیاسی است؛

۶ .به مردم ایران کمک کند تا بتوانند اطلاعات را آزادانه و به نحو مطمئن در اینترنت و سایر رسانه ها تولید کنند، در دسترس عموم قرار دهند و تبادل اطلاعات انجام شود؛

۷ .از دولت ایران بخواهند به تبعیض و تعقیب مدافعان حقوق بشر، اقلیتهای مذهبی و قومی، زنان، دیگرباشان جنسی (LGBTQI ) و اعضای اپوزیسیون خاتمه دهند و موارد خشونت پلیس و اتهامات وارده در مورد جنایت انجام شده علیه بشریت را مورد بررسی و دادرسی قضائی قرار دهند تا مجرمان محکوم شوند و از قربانیان رفع خسارت گردد و به این ترتیب با کیفر ناپذیری (مصونیت از مجازات کیفری) مبارزه شود.

۸ .با همکاری شرکای بین المللی، نقض حقوق بشر توسط مقامات عالی دولت ایران را، بدون توجه به آنکه نقض حقوق بشر چه زمانی و کجا انجام شده است، مورد بررسی قرار دهد؛

۹ .در جهت تضمین دادرسی عادلانه و مبتنی بر حکومت قانون برای کلیه زندانیان و آزادی بلافاصله و بدون قید و شرط کلیه زندانیان سیاسی و مدافعان حقوق بشر، رفتار مبتنی بر کرامت انسانی با آنان، در دسترس قراردادن مراقبت پزشکی مورد نیاز در طول دوره زندان و به خصوص طی همه گیری کنونی کووید-۱۹ ،تالش کند؛

۱۰ .تالش کند یک هیأت عالیرتبه بین المللی تشکیل شود تا در گفتگوی مستقیم با دولت ایران، خواستار آزادی فعالین حقوق بشر مانند نسرین ستوده و لغو حکم صادره علیه او شود.

۱۱ .محدودیت صدور ویزا و مسدود کردن اموال در چهارچوب اتحادیه اروپا را به صورت هدفمند و انفرادی در مورد مقامات عالیرتبه دولتی و افرادی که مرتکب نقض حقوق بشر شده اند، گسترش دهد؛

۱۲ .در چهارچوب اتحادیه اروپا، تحت شرایط و مقررات مشخص، گفتگوی رسمی در مورد حقوق بشر را آغاز کند و مذاکرات و مشورتهای غیررسمی در مورد حقوق بشر را سریعاً پیش ببرد؛

۱۳ .از دولت ایران رسماً بخواهد بلافاصله به نقض حقوق بشر در مورد افغانستانیهای ساکن در ایران و سربازگیری اجباری توسط سپاه پاسداران خصوصاً در مورد کودکان و نوجوانان برای شرکت در جنگ سوریه به عنوان سرباز، خاتمه داده شود و برای این افراد چشم اندازی برای زندگی آینده آنان در ایران فراهم کند؛

۱۴ .از دولت ایران بخواهد تصویب پروتکل الحاقی به کنوانسیون حقوق کودکان در باره به کارگیری کودکان در مناقشات مسلحانه توسط مجلس ایران را تسریع کند (Optional Protocol to the Convention of the Rights of the  Child on the involvement of children in armed conflict)

۱۵ .از طریق کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان (UNHCR ) بودجه اضافی برای محافظت و رسیدگی به پناهجویان کشورهای همسایه مانند افغانستان در اختیار قرار دهند؛

۱۶ .در جهت اجرای قطعنامه شماره ۱۳۲۵ سازمان ملل و قطعنامه های متعاقب آن، تالش کند که تمهیدات خاصی برای حفاظت از زنان و دختران در مقابل خشونت جنسی، بویژه تجاوز و سایر اشکال سوءاستفاده جنسی اجرا شود؛

۱۷ .از دولت ایران بخواهد با کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل همکاری کند و به کمیسر عالی حقوق بشر، اجازه ورود به ایران داده شود تا بدین ترتیب گامی علیه بحران سنگین حقوق بشر و کیفر ناپذیری برداشته شود؛

۱۸ .از دولت ایران بخواهد با گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران همکاری کند و به ایشان اجازه دهد به ایران سفر کند؛

۱۹ .در قبال دولت ایران تالش کند که مجازاتهای غیرانسانی مانند شلاق زدن دیگر اجرا نشود و اصرار نماید که دستگیری و مجازات حبس مطابق اصول اولیه ملل متحد در مورد نحوه رفتار با زندانیان (مقررات نلسون ماندلا) باشد؛

۲۰ .در قبال دولت ایران اصرار شود که ماده ۴۸ آئین دادرسی کیفری ایران به نحوی تغییر یابد که به کلیه متهمان حق برخورداری از دفاع توسط وکیل مدافع انتخابی خود داده شود و امکان دادرسی عادلانه مطابق میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی برایشان فراهم شود؛

۲۱ .سفارت آلمان را موظف کند با مدافعین حقوق بشر در محل، به صورت فعال و شبکه های در ارتباط باشد. بعنوان مثال فضایی به منظور حمایت و تبادل نظر در اختیارشان قرار دهد، در دادرسی علیه مدافعان حقوق بشر به عنوان ناظر در جلسات دادگاه شرکت نماید، از جمع آوری شواهد و مدارک در مورد تحت تعقیب قرار دادن مدافعان حقوق بشر در محل به منظور مبارزه با کیفر ناپذیری حمایت کند و در مورد حق مشارکت، روشنگری نماید؛

۲۲ .برای مدافعین حقوق بشر که مستقیماً در معرض خطر قرار دارند، سریعتر و به تعداد بیشتر ویزای انسان دوستانه صادر نماید؛

۲۳ .به سفارت آلمان دستور دهد اساساً در کلیه موارد صدور مجازات اعدام، اعتراض نماید و محکومین را در زندان ملاقات کند تا این موارد را به اطلاع عموم برساند و مستندسازی کند؛

۲۵ .در جهت ممنوعیت بلافاصله مجازات اعدام، خصوصاً در مورد نا بالغین تالش و اعلام نماید که روش اعمالی ایران برخلاف کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل است که توسط ایران امضا شده است؛

۲۶ .سیاست منسجم آلمانی و اروپایی در زمینه سیاست خارجی، بازرگانی و اقتصاد اعمال کند که حکومت قانون و حقوق بشر در زمره اصول اساسی آن باشد.

برلین، ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۰ برابر ۲۵ شهریور ۱۳۹۹

کاترین گورینگ- اکهارت، دکتر آنتون هوفرایتر و فراکسیون