منبع: www.radiozamaneh.com
شهروند بهائی محبوس در زندان مرکزی کرج در پیامی صوتی خطاب به رئیس جمهوری اسلامی می‌گوید: «اگر پرونده‌ام را در دادگاهی مستقل، عادل و شجاع بررسی می‌کردید، حتی یک روز زندان را پس از پانزده سال ظلم و تبعیض علیه خود و خانواده‌ام، ظلمی مضاعف تلقی می‌کردید…»
پیام ولی، شهروند بهائی محبوس در زندان مرکزی کرج، در پیامی صوتی از زندان که به دست زمانه رسیده است، خطاب به رئیس جمهوری اسلامی ایران، نسبت به ۱۵ سال ظلم و ستم در حق خود و خانواده‌اش به دلیل باورمندی به دیانت بهائی، و نیز پرونده‌سازی نهادهای امنیتی علیه او و صدور احکام سنگین زندان توسط سیستم قضایی اعتراض کرده است.
صدای پیام ولی را از زندان مرکزی کرج بشنوید.
متن نامه سرگشاده پیام ولی، خطاب به ابراهیم رئیسی، رئیس جمهوری ایران:
«باسمه تعالی
به ریاست محترم جمهوری اسلامی
پیرو ارسال چندین نامه تظلم‌خواهی از هشت ماه پیش به رهبر ایران و سران محترم قوا، بالاخره سناریوی از پیش تعیین‌شده وزارت اطلاعات که بازجویان و کارشناسان وزارت اطلاعات در جلسات بازجویی‌ام به صراحت گفتند، به ثمر نشست. یکی از آنان به صراحت گفت مجلس و قوه‌قضائیه در خصوص بهائیان در ایران هیچ‌کاره هستند و آنچه ما به اآنها تکلیف کنیم انجام خواهند داد. و در ادامه گفت کاری می‌کنند که کیفرخواست علیه من در شعبه ۷ بازپرسی کرج صادر و در دادگاه انقلاب کرج به اشد مجازات محکوم شوم که با حکم شعبه اول دادگاه انقلاب کرج روند این سناریو تا حدی به اجرا درآمد و بازجوی وزارت اطلاعات در ادامه گفت کاری می‌کنند که پرونده‌ام تا شعبات تجدیدنظر استان ادامه پیدا کرده و پس از آن نیز آزاد نگردم و سال‌ها در زندان از من نگهداری خواهند نمود.
حال با حکم صادره در شعبه ۱۲ تجدیدنظر استان البرز، سناریوی از پیش تعیین‌شده وزارت اطلاعات به‌طور کامل نمایان گردید که متاسفانه نهادهای قضایی در خصوص اتهامات وارده وزارت اطلاعات علیه بهائیان هیچ‌گونه استقلالی از خود ندارند، که اگر پرونده‌ام را در دادگاهی مستقل، عادل و شجاع بررسی می‌کردید، حتی یک روز زندان را پس از پانزده سال ظلم و تبعیض علیه خود و خانواده‌ام، ظلمی مضاعف تلقی می‌نمود، حتی یک روز زندان… و نیز عدم رسیدگی و دادرسی عادلانه نهادهای قضایی و مجلس علیه تظلم‌خواهی‌های مستمرم در طول پانزده سال در خصوص پلمپ محل کسب و امرار معاش خود و خانواده‌ام گواهی دیگر از عدم استقلال نهادهای قضایی بوده و مهر تایید به گفته نماینده اطلاعات می‌زند. و بدتر از آن همه این ظلم‌ها در شرایطی انجام می‌شود که رسانه‌های داخلی کشور در بایکوت و سانسور شدید اخبار این‌گونه تبعیضات علیه هم‌وطنان بهائی هستند، و اگر بهائیان تحت ظلم و ستم قرار گرفته بخواهند مردم ایران را از ظلم و ستمی که علیه‌شان در جریان است آگاه سازند، بازداشت و همچون بنده به احکام طویل‌المدت محکوم می‌شوند. در چنین شرایطی آیا وزارت اطلاعات و نهادهای قضایی بازجوی اجرایی ظلم و ستم علیه بهائیان تلقی نمی‌شوند و در این مسیر قرار ندارند؟ لطفا صدای سرگشاده‌ام را از طریق رسانه‌های رسمی به سمع مسئولین ایران برسانید و اگر تماسم با خانواده‌ام قطع شود، مسئولیت هر اتفاقی از این به بعد بر عهده مسببین و مسئولین محترم کشور می‌باشد.
پیام ولی، شهروند بهائی از زندان مرکزی کرج
اردیبهشت ۱۴۰۲»
پیام ولی اسفند ماه ۱۴۰۱ از سوی شعبه اول دادگاه انقلاب استان البرز به جمعا ۱۶ سال حبس با احتساب ایام بازداشت، دو سال ممنوعیت خروج از کشور و دو سال تبعید به شهرستان یاسوج محکوم شد که از این میزان اشد مجازات یعنی ۱۰ سال برای او قابلیت اجرایی داشت. اما نهایتا دادگاه تجدیدنظر استان البرز محکومیت او را به شش سال کاهش داد.
فروردین ماه سال جاری نیز مادر این شهروند بهائی درگذشت، اما به او اجازه مرخصی جهت شرکت در مراسم خاکسپاری مادرش داده نشد.
افشین ولی، برادر کوچک پیام ولی نیز زمانی که تنها ۱۲ سال داشت، در بهار ۱۳۶۹ به دلیل نفرت‌پراکنی علیه بهائیان، به دست توسط دو تن از جوانان روستای حسین آباد از توابع شهرستان نظرآباد به قتل رسید و جنازه‌اش به چاه قنات انداخته شد.
Leave a Reply