منبع: www.bbc.com
کامران رحیمیان، یکی از پسران آفاق خسروی‌زند که چهارشنبه یک آذر درگذشت، در یک پست اینستاگرام خبر داده است که پیکر مادر خود را برای تحقیقات به دانشجویان پزشکی اهدا می‌کنند.
به گزارش فعالان حقوق بهائیان حکومت ایران به خانواده رحیمیان اجازه دفن مادرشان، آفاق خسروی‌زند، را در آرامگاه بهائیان تهران نداده‌اند و آنها را مجبور به دفن مادر خود در محوطه گورهای دسته‌جمعی خاوران کرده‌اند؛ و برای همین کامران و کیوان رحیمیان تصمیم گرفتند پیکر مادر خود را برای تحقیقات پزشکی اهدا کنند.
آنها در یک پست اینستاگرامی گفته‌اند: «برای حفظ استقلال جامعه بهایی، برای احترام به حریم روح خاوران که پدرمان هم بخشی از آن است، و میل آفاق به یادگیری و حمایت بی‌دریغش از ما در مسیر یادگیری تصمیم گرفتیم پیکر مادر عزیزمان را وقف یادگیری دانشجویان پزشکی کنیم.»
چند سال است که حکومت ایران مشکلات زیادی برای دفن بهائیان در آرامگاه «گلستان جاوید» در خاوران در تهران ایجاد کرده است و خانواده‌ها را به دفن درگذشتگانشان در محوطه گورهای دسته‌جمعی زندانیان سیاسی اعدام شده در دهه شصت خورشیدی مجبور می‌کند.
گورستان خاوران در جنوب شرق تهران مجموعه‌ای از چندین قبرستان اقلیت‌های دینی از جمله گلستان جاویدان، قبرستان بهائیان تهران است. حکومت ایران در دهه ۶۰ زندانیان سیاسی اعدام شده را مخفیانه و بدون اطلاع به خانواده‌ها در بخشی از خاوران در گورهای دسته‌جمعی دفن کرد.
کیوان رحیمیان، پسر دیگر آفاق خسروی‌زند که در ۲۷ تیر بار دیگر بازداشت شده بود، برای خاکسپاری مادرش به یک مرخصی کوتاه آمده است.
او و برادرش کامران که روان‌شناس و مترجم هستند و همسر برادرش، فاران حسامی، پیش‌تر در سال ۱۳۹۰ در رابطه با پرونده دانشگاه بهائیان بازداشت شدند.
در زمانی که کیوان رحیمیان به قید وثیقه آزاد شده بود، همسرش فرشته سبحانی به دلیل ابتلا به بیماری سرطان فوت کرد. کیوان رحیمیان در حالیکه سوگوار همسرش بود دختر نوجوانش، ژینا، را به مادربزرگش سپرد و برای گذراندن ۵ سال حکم حبس به زندان رفت.
کامران و فاران هم به چهار سال زندان محکوم شدند.
کاربران بسیاری پس از درگذشت آفاق خسروی‌زند از او به عنوان زنی، «مقاوم و صبور» یاد کردند که همواره در زندگی در برابر رنج‌هایی که حکومت جمهوری اسلامی ایران به او و دیگر شهروندان بهایی تحمیل کرده بود، ایستادگی کرد و حامی فرزندان و نوه‌هایش بود.
آغاز تبعیض و بی‌عدالتی برای خانواده رحیمیان به بعد از انقلاب برمی‌گردد زمانی که حکومت ایران پدر آنها رحیم رحیمیان را به جرم بهایی بودن در سال ۶۲ زندانی کرد و پس از «شکنجه‌های شدید» در سال ۶۳ اعدام کرد.
پیکر رحیم رحیمیان هرگز به خانوادهاش بازگردانده نشد و خانوادهاش گمان می‌کنند در خاوران دفن شده است.
آفاق خسروی‌زند، مادر کیوان رحیمیان، هنگامی که پسرش در تیرماه بازداشت شده بود و از او پس از گذشت ۴۰ روز بی‌خبر بودند، در یادداشتی نوشت:
«آفاق هستم و در آفاق صدایت می‌کنم؛ پسرم کیوان، ۴۰ روز است که از تو هیچ خبری نداریم، نه تلفنی و نه ملاقاتی. نگران سلامتی روانی و جسمانی‌ات هستیم … این ۴۰ روز اولین عددی نیست که با آن روبرو می‌شویم. ۴۰ سال است که این داستان پرتکرار را تجربه کردیم. داستان نگرانی و بی‌خبری، ابهام و ترس، آرزوی عدالت و آزادی.»
یک روز پس از انتشار این متن کیوان رحیمیان در یک تماس کوتاه از اوین از سلامتش به خانواده اطلاع داد.
همزمان شماری از خانواده‌های دادخواه اعدام‌های دهه ۶۰ خورشیدی با انتشار عکسی از محل گورهای جمعی خاوران می‌گویند که «ردیفی تازه» از قبر در این محل کنده شده است.
این عکس با این توضیحات در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است که «جدول سمت راست گورستان بهشت جاوید که مختص به بهائیان است را از محوطه گورهای جمعی خاوران جدا کرده است اما حکومت ایران بهائیان را مجبور کرده است که در محوطه گورهای جمعی پیکر عزیزانشان را دفن کنند و یک ردیف قبر تازه هم کنده شده است.»
فعالان حقوق بشر هدف این کار حکومت ایران را آزار و اذیت بیشتر بهاییان و همینطور محو کردن آثار جنایت‌های خود در دهه ۶۰ می‌دانند.
خانواده‌های دادخواه اعدامیان دفن شده گور جمعی خاوران نیز بارها به این اقدام اعتراض کرده‌اند.
آنها در اردیبهشت ۱۴۰۰ در نامه‌ای به شهرداری تهران نوشتند که تغییرات در گورستان خاوران «مغایر حرمت انسانی» است.
آنها نوشتند: «روز جمعه سوم اردیبهشت در دیدار از خاک بی نام و نشان عزیزانمان،آنچه را که باورش تکان دهنده بود ،دیدیم. قبرهایی در قطعه گورهای دست جمعی عزیزانمان حفر و دو متوفی بهایی نیز در آن قبر ها به خاک سپرده شده بودند.»
این نامه پس از آن منتشر شد که در چند روز قبل از آن گزارش‌هایی مبنی بر حفر ۱۰ قبر جدیدی و خاکسپاری دو متوفی بهایی در گورستان جمعی خاوران منتشر شد.
Leave a Reply