بيانيه مطبوعاتی عفو بین الملل
برای انتشار فورى
پنج شنبه، ۱۱ فروردین ۱۳۹۰ (۳۱ مارس ۲۰۱۱)
فراخوان مجدد سازمان برای آزادی فوری این هفت رهبر
تماس: سوزان تریمل، ۴۱۵۰-۶۳۳-۲۱۲، [email protected]
(نیویورک) – عفو بین الملل امروز طی فراخوان تازه ای برای آزادی فوری هفت رهبر اقلیت دینی بهائی در ایران گفت، صدور دوبارۀ احکام ۲۰ سالۀ زندان برای این هفت نفر «ظالمانه» است و نشان می دهد که ایران مسیر «انتقام جویانه»ای برای آزار این جامعه در پیش گرفته است.
احکام این هفت نفر که تعدادی از آنها سال مند و ناخوش هستند و در شرایط دشوار نگه داری می شوند، پیشتر در یک دادگاه تجدید نظر در ایران از ۲۰ به ۱۰ سال کاهش یافته بود اما در نهایت مسئولان این تصمیم را لغو کردند.
ملکم اسمارت، رئیس بخش خاورمیانه و آفریقای شمالی عفو بین الملل، گفت: «يک بار ديگر مسئولان ایرانی در نظام قضایی خودشان دست مى برند تا اعضای یک اقلیت دینی را آزار دهند. مسئولان باید به جای دو برابر کردن احکام رهبران بهائی، آنها را همین حالا آزاد و آزادی آنها را در اجرای اعمال دینی شان فارغ از تهدید و آزار تضمین کنند.»
اسمارت گفت: «اين گونه اقدامات خودسرانه و انتقام جویانه ای تذکّر بهنگامی است که یادآوری می کند چرا شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد اخیراً به تعیین گزارشگر ویژه ای برای ایران رأی مثبت داده است. این تصمیم شورا کاملاً به موقع بود.»
هفت مدير بهائی، دو زن و پنج مرد، در شرایط ناگواری در زندان رجائی شهر (که به گوهردشت نیز معروف است) در کرج نزدیک تهران نگهداری می شوند.
آنها در ماه اوت سال گذشته توسط یک دادگاه انقلاب در تهران به جرائم ثابت نشده ای از جمله «جاسوسی برای اسرائیل،» «توهین به مقدسات دینی» و «تبلیغ علیه نظام» محکوم شناخته شدند. آنها همۀ اتهامات وارده را رد کردند.
در سپتامبر ۲۰۱۰ به آنها گفته شد پس از آن که در دادگاه تجدید نظر از بعضی اتهامات وارده از جمله جاسوسی تبرئه شدند، احکام شان به ۱۰ سال کاهش یافته است، اما هیچ گاه نسخۀ مکتوبی از رأی صادره در هیچ یک از دو دادگاه به آنها داده نشد.
اول بار در ۱۸ مارس گزارش هائى دريافت شد که حکم ۲۰ سالۀ زندان آنها دوباره برقرار شده و دیروز جامعۀ جهانی بهائی اين خبر را تأیید کرد. به نظر می رسد این تصمیم احتمالاً به خاطر آن است که دادستان کل كاهش احکام زندان آنها رامورد سؤال قرار داده است.
دستگیری و آزار بهائیان در سال های اخیر به شدت افزایش یافته و اکنون حد اقل ۷۹ بهائی در زندان هستند.
عفو بین الملل از زمان دستگیری این هفت نفر – فریبا کمال آبادی، مهوش ثابت، جمال الدین خانجانی، عفیف نعیمی، سعید رضائی، بهروز توکلی و وحید تیزفهم – در سال ۲۰۰۸ به اجرای کمپین هایی برای آزادی فوری و بدون شرط آنها پرداخته است.
اسمارت گفت: «این جدیدترین نمونۀ تبعیض عمیق و دیرپایی است که اقلیت بهائی در ایران با آن روبروست و به جامعۀ بین المللی یادآوری می کند که مسئولان ایرانی چه قدر نسبت به معیارهای بین المللی حقوق بشر دربارۀ آزادی عقیده، انجمن، بیان و حق دسترسی به محاکمه ای عادلانه بی توجه هستند.»
اطلاعات زمینه ای
این هفت بهائی بین ماه های مارس و مه ۲۰۰۸ دستگیر شدند. یکی از وکیلان آنها، برندۀ جایزۀ نوبل، شیرین عبادی، از ژوئن ۲۰۰۹ خود را از بازگشت به ایران ناتوان دیده چون معتقد است نخواهد توانست به فعالیت حقوق بشری خود ادامه دهد.
در فوریۀ ۲۰۱۰، او به عفو بین الملل گفت اتهامات اين افراد بی اساس هستند.
عفو بین الملل یک سازمان کنشگر خودجوش و برندۀ جایزۀ صلح نوبل است که بیش از ۳ میلیون حامی، کنشگر و داوطلب در بیش از ۱۵۰ کشور دارد و در سراسر جهان برای حقوق بشر مبارزه می کند. این سازمان موارد نقض حقوق را بررسی و افشا می کند، مردم را آموزش می دهد و به حرکت برمی انگیزد و هر جا انسان ها از عدالت، آزادی، حقیقت و کرامت محروم هستند، برای حفظ آنها فعالیت می کند
منبع: http://www.amnestyusa.org/document.php?id=ENGUSA20110331004&lang=e
Leave a Reply