صد نامه تا آزادی , شهدای شیراز سال 62

, , Leave a comment

  • شهدای شیراز سال 62

    در ژوئن ۱۹۸۳، خرداد ۱۳۶۲، حکومت ایران ده تن از دختران و زنان بهائی را اعدام کردند. اتّهام آنها تدریس در کلاس‌های کودکان بهائی ـ معادل مدرسه یکشنبه‌ها در غرب ـ بود. خانم‌ها در معرض فشارهای جسمی و روانی شدید قرار گرفتند تا به تبرّی از عقیدهٔ خود وادار شوند. مانند اکثر بهائیانی که در ایران دستگیر شدند، آنها نیز اعتقادات خود را زیر پا نگذاشتند. در نتیجه کلیه آنها اعدام شدند. یکی از آن‌ها، دختری ۱۷ ساله به نام مونا محمودنژاد بود.

    مقامات متن حکم را با خانواده های متهمان درمیان نگذاشتند. اما رئیس دادگاه انقلاب اسلامی در توجیه حکم بهائیانی که در بهمن ماه دستگیر شده بودند، طی مصاحبه‌ای با روزنامه «خبر جنوب» گفت:

    «این مسأله مسلم است که در جمهوری اسلامی ایران برای بهائیت و بهائیان کوچکترین جایی نیست.» او از افرادی که به مرگ محکوم شده بودند به عنوان «کفار حربی» یاد کرد. (این اشاره‌ای به بی‌دینانی است که در خارج از محدوده حکومت اسلامی زندگی می‌کنند و هیچ حقی ندارند حتی حق زندگی.)، وافزود: «این افراد که محکوم به اعدام شده‌اند از اعضای فعال بهائیت بودند که از شر آنها افراد ساده لوح امان نداشتند و وابستگی‌شان به شیاطین داخل و خارج محرز و عنادشان نسبت به اسلام و مسلمین در حد زیادی آشکار بود.»

    منبع: ویکیپدیا:
    http://fa.wikipedia.org/wiki/ %D9%85%D9%88%D9%86%D8%A7_%D9%85 %D8%AD%D9%85%D9%88%D8%AF%D9%86%DA%98%D8%A7%D8%AF

 

Leave a Reply