اسناد بهائیان ایران از سال ۱۳۲۰ تا پایان سال

۱۳۳۱

اسناد بهائیان ایران از سال ۱۳۲۰ تا پایان سال

نویسنده: امینی، تورج
نوع جلد: گالينگور
ناشر: نشر باران
تعداد صفحات: 900
تعداد جلد: 1
سال چاپ: 2012
سایز کتاب: وزيري
ویرایش: اول
مکان: استكهلم
وزن: 900

آیا بهائیان ایران در زمان حکومت محمد رضا شاه پهلوی از آزادی کامل برخوردار بودند؟

آیا از حقوق مدنی و اجتماعی به طور کامل بهره داشتند؟

آیا در زمان شاه هیچ بهائی مورد ظلم قرار نگرفت؟ خانه‌ای چپاول نشد؟ خون‌ بیگناهان بر زمین نریخت؟ صدها بهائی از خانه و کاشانه و زادگاه خود آواره و دربدر نشدند؟

آیا قوانین رسمی و سازمان‌های پلیس و نیروهای انتظامی، ایشان را در مقابل حمله و هجوم متعصبان مذهبی حفظ می کردند؟

و از همه بالاتر، آیا آن طور که دستگاه‌های تبلیغاتی رژیم جمهوری اسلامی ادعا می‌کنند، این بهائیان بودند که در همهء تصمیم‌گیری های شاه دخالت داشتند؟

این شایعات و شایعات دیگر مثل اینکه هویدا و دیگر وزرایش همه بهائی بودند سال‌هاست دستاویزی برای سرکوب و آزار بهائیان ایران شده است

آیا باید چشم‌بسته به این شایعات تن داد، آن‌ها را بدون چون چرا پذیرفت و محکومیتی بر محکومیت‌های دیگر بهائیان افزود؟ یا باید به صدها و هزارها اسناد رسمی کشور رجوع کرد که تصاویری غیر از این ارائه می‌دهند و در لباس گزارش‌های رسمی داستان‌هایی غمبار از تبعیضی آشکار و زیر پا گذاردن بدیهی‌ترین حقوق جامعهء بهائی ایران در زمان شاه بیان می‌دارند

کتاب “اسناد بهائیان ایران” با یک دیباچه‌ء دویست صفحه‌ای و ارائهء صدها اسناد معتبر دولتی پرده از این معما بر می‌دارد و حقایق تاریخی را عریان و آشکار – و نه در پرده‌های تو در توی شایعه و تهمت و توطئه‌پردازی – در معرض قضاوت خواننده قرار می‌دهد

:منبع

http://www.baran.se/index.php/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%AF%D8%B3%D8%AA-%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%B4%D8%A7%D8%B1/%D8%A7%D8%B3%D9%86%D8%A7%D8%AF-%D8%A8%D9%87%D8%A7%D8%A6%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B2-%D8%B3%D8%A7%D9%84-%DB%B1%DB%B3%DB%B2%DB%B0-%D8%AA%D8%A7-%D9%BE%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%B3%D8%A7%D9%84-%DB%B1%DB%B3%DB%B3%DB%B1.html

رستاخیز پنهان

نویسنده: امینی، تورج
نوع جلد: گالينگور
ناشر: نشر باران
تعداد صفحات: –
تعداد جلد: 1
سال چاپ: 2012
سایز کتاب: وزيري
ویرایش: اول
مکان: استكهلم
وزن: 700

بازگشایی نسبت آیین‌های بابی و بهائی با جریان روشنفکری ایران

جلد اول  میرزا آقاخان کرمانی- میرزا مَلکُم خان

تاریخ‌نگاری ایرانی در قرن اخیر به روشی برای اثبات خود و نفی دیگرانتبدیل گشته و در بسیاری از وجوه، با محمل و مایۀ دروغ‌پردازی رشدکرده و به نتیجه رسیده است…آن چه که اسف انگیز است؛ بی‌انصافی،دروغ‌پراکنی و پنهان‌کاری‌های تاریخی است که مورّخان دورۀ قاجار بهبعد آن را به متد و روشی بنیادین تبدیل کرده‌اند و اخلاف بر روشاسلاف بر این دروغ‌نمایی‌ها و پنهان‌سازی‌ها، آثار و ساختمانهای کج ومعوج خود را بنا کرده و شهری درهم و برهم بر پا نموده‌‌اند… بازگشایی گره‌های کور این ماجرا نیاز به تلاشی توان‌فرسا دارد. باید تاریخ‌نگاریایران معاصر را از نو آغاز کرد. باید از ابتدا همه چیز را دوباره خواند ودوباره نوشت. بر این اساس، برای بازخوانی آنچه که در بارۀ داستانروشنفکری آمده است، باید به گذشته رجوع نمود و از سرچشمه‌هاشروع کرد. مشکل این جاست که مورّخان ایرانی آن مقدار در بارۀ تاریخ روشنفکری این مرز و بوم پنهان‌کاری کرده‌اند که گفتن واقعیت به سحر وجادو می‌ماند، خصوصاً که سخن از نسبت و تأثیر بابیان و بهائیان برجریان روشنگری ایرانی در میان باشد. در اینجا دروغ‌نویسی وکتمان‌کاریِ مورّخان ایرانی دو وجهی است؛ هم برای روشنفکری و همبرای پایمال ساختن تأثیرات بابیان و بهائیان…

نقل از مقدمه‌ی کتاب

:منبع

http://www.baran.se/index.php/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%AF%D8%B3%D8%AA-%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%B4%D8%A7%D8%B1/%D8%B1%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%AE%DB%8C%D8%B2-%D9%BE%D9%86%D9%87%D8%A7%D9%86.html